تاریخ انتشار: پنجشنبه 19 آبان 1401
ارزیابی تأثیر جهش‌های خطرناک گونه SARS-CoV-2 بر پاسخ‌های سلول T CD8+

  ارزیابی تأثیر جهش‌های خطرناک گونه SARS-CoV-2 بر پاسخ‌های سلول T CD8+

بررسی های دانشمندان نشان داد که جهش‌های موجود و نظری بر اهداف سلول‌های T SARS-CoV-2 + تاثیر دارد.
امتیاز: Article Rating

 به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در مطالعه‌ای که اخیراً در سرور پیش‌چاپ bioRxiv* ارسال شده است، محققان تأثیر جهش‌ها در گونه‌های نگران‌کننده ویروس کرونا 2 (SARS-CoV-2) با سندرم حاد تنفسی شدید را بر پاسخ‌های سلول‌های T+ CD8 ارزیابی کردند. رفع عفونت‌های SARS-CoV-2 و توسعه حافظه ایمونولوژیک تطبیقی هر دو در درجه اول به شناسایی سلول‌های T آنتی ژن‌های SARS-CoV-2 به دنبال عفونت طبیعی و/یا واکسیناسیون نسبت داده شده‌اند. پاسخ‌های سلول T اختصاصی SARS-CoV-2  می‌تواند اثرات بالینی متفاوتی داشته باشد و فرآیندهایی که باعث تماس سلول T با آنتی‌ژن‌های هدف می‌شوند کاملاً شناخته شده نیستند. در مطالعه حاضر، محققان اثر جهش‌ها را بر ایمنی زایی سلول‌های CD8+ T با استفاده از نوع SARS-CoV-2 Omicron  به عنوان ارگانیسم مدل ارزیابی کردند.
تخمین زده شد که موتانت‌های Omicron BA.1 نسبت به همتایان Hu-1 ووهان خود اتصال دهنده‌های ضعیف تری به آلل‌های MHC-I  هستند. برای اطمینان از اینکه این نتایج سوگیری‌های HLA در مجموعه داده دارد با نه، نمرات رتبه netMHCpan مورد بررسی قرار گرفت. به دنبال مقایسه اهداف سلول CD8+ T مربوط به همه پروتئین‌هایSARS-CoV-2، تیم روند مشابه اما ضعیف‌تری را مشاهده کرد. همچنین، در مقایسه با ووهان Hu-1، جهش‌های BA.2، BA.4 و BA.5 اتصال ضعیف‌تری به MHC-I نشان دادند.
با دسته‌بندی داده‌های جفت شده بر اساس سوپرتیپ HLA، تیم کشف کردند که Hu-1 pMHC  ممکن است میل پیوندی بیشتری نسبت به B07-pMHC مشتق شده از اسپایک BA1 داشته باشد. اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. همراه با HLA-A02 برای BA4، تیم کشف کردند که لیگاندهای جفت شده با HLA-A03 و HLA-B07 برای BA2 و BA5 به شدت آسیب دیده‌اند. از آنجایی که تقریباً 25 تا 35 درصد از جمعیت جهان دارای آلل سوپرتیپ A02، A03  یا B07 هستند، این تیم اشاره کرد که ممکن است مضرات اتصال مربوط به یک pMHC خاص، واکنش‌پذیری سلول T را برای افرادی که دارای HLA خاص هستند، با تغییراتی مختل کند. 
در مقایسه با همتایان خود در ووهان، Hu-1، اپی توپ‌های BA1 کاهش جزئی در ایمنی‌زایی را نشان می‌دهند، حتی اگر ایمنی‌زایی سلول T مورد انتظار در سطح جهانی پس از عفونت Omicron حفظ شود. ایمنی‌زایی سلول T مشاهده شده لیگاندهای HLA-A02، -A03، -B07، و -C01 کاهش شدید نشان داد. این نشان داد که برخی جهش‌های VOC مبتنی بر Omicron تأثیرات ظریفی بر ایمنی‌زایی سلول T ایجاد می‌کنند که به نظر می‌رسد وابسته به HLA باشد.
به طور کلی، این مطالعه یک محیط تاثیر متنوع و ناهمگن را با توجه به نوع Omicron SARS-CoV-2 نشان داد. این مطالعه الگویی را ارائه کرد که از جهش‌زایی درون سیلیکو و همچنین مدل‌سازی ایمنی‌زایی برای پیش‌بینی نتایج جهش‌های نظری SARS-CoV-2 استفاده می‌کند.
پایان مطلب/

 

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه