به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، بر اساس نتایج جدید، میزان مرگ و میر بزرگسالانی که در طول یک دوره مطالعه 30 ساله دچار هر گونه ضربه به سر شده بودند، دو برابر بیشتر از افرادی بود که هیچ آسیبی به سر نداشتند، و میزان مرگ و میر در میان افراد دارای آسیب سر متوسط یا شدید، تقریباً سه برابر بیشتر بود. پژوهشی از دانشکده پزشکی پرلمن در دانشگاه پنسیلوانیا، که امروز در JAMA Neurology منتشر شده است. در این مطالعه نشان داده شده است که، در ایالات متحده، بیش از 23 میلیون بزرگسال 40 ساله یا بالاتر، دارای سابقه آسیب سر همراه با از دست دادن هوشیاری بوده‌اند. آسیب به سر را می‌توان به دلایل مختلفی از جمله تصادفات با وسیله نقلیه موتوری، سقوط ناخواسته یا آسیب‌های ورزشی نسبت داد. علاوه بر این، آسیب سر با تعدادی از شرایط سلامتی طولانی مدت، از جمله ناتوانی، صرع دیررس، زوال عقل و سکته مغزی مرتبط است.

آسیب‌های مغزی تروماتیک (TBIs)

آسیب‌های مغزی تروماتیک (TBIs) منبع قابل توجهی از ناتوانی و مرگ و میر هستند که به طور نامتناسبی بر کشورهای کم درآمد و متوسط تأثیر می‌گذارد. به طور دقق تر به آسیبی گفته می‌شود که در اثر یک ضربه یا نیروی مکانیکی خارجی به سر وارد می‌گردد و باعث اختلال در عملکرد مغزی می‌شود. هرچه نیروی وارد شده شدید‌تر باشد، آسیب جدی‌تر بوده و مشکلات بیشتری را برای انسان ایجاد خواهد کرد تا جایی که ممکن است مرگ بیمار را نیز به دنبال داشته باشد.

آیا آسیب سر در درازمدت بر میزان مرگ و میر در بزرگسالان تأثیر دارد؟

مطالعات قبلاً افزایش مرگ و میر کوتاه مدت مرتبط با صدمات سر را عمدتاً در بین بیماران بستری در بیمارستان نشان داده است. آسیب به سر شامل هر نوع آسیب به مغز، جمجمه یا پوست سر است. این آسیب می‌تواند از یک برآمدگی یا کبودی خفیف تا آسیب دیدگی مغزی باشد. صدمات شایع در سر عبارت است از؛ غش کردن، شکستگی جمجمه و زخم‌های پوست سر. عواقب و درمان هرکدام از آسیب‌ها بسته به این که چه چیزی باعث آسیب به سر شده و چقدر شدید است، بسیار متفاوت می‌باشند. بنا برای اطلاعات، این مطالعه داده‌های 30 ساله را در بیش از 13000 شرکت‌کننده ساکن در جامعه (کسانی که در بیمارستان بستری نشده‌اند یا در مراکز خانه سالمندان زندگی می‌کنند) ارزیابی کرده است تا تعیین کند آیا آسیب سر در درازمدت بر میزان مرگ و میر در بزرگسالان تأثیر دارد یا خیر. محققین دریافتند که 18.4 درصد از شرکت کنندگان یک یا چند ضربه به سر را در طول دوره مطالعه گزارش کرده‌اند و از کسانی که دچار آسیب سر شده‌اند، 12.4 درصد به عنوان متوسط یا شدید ثبت شده است. میانگین فاصله زمانی بین ضربه به سر و مرگ 4.7 سال بود.

آسیب سر در کودکان

سالانه بیش از 100000 کودک در مراکز تروما در ایالات متحده بستری می‌شوند که تقریبا نیمی از آنها آسیب جدی می‌بینند. 1،2 تا 40 درصد از این کودکان یک ماه پس از آسیب ،این اختلال عملکردی در سیستم عصبی آنها باقی می‌ماند. با این حال هنوز یک روش واحد برای وضعیت عملکردی ارزیابی برای کودکان با طیفی از انواع آسیب یا صدمات متعدد شناسایی نشده است. در این مطالعه مرگ به هر علت در 64.6 درصد از افرادی که دچار ضربه به سر شده بودند و در 54.6 درصد از افراد بدون هیچ آسیبی به سر ثبت شد. با در نظر گرفتن ویژگی‌های شرکت‌کننده، محققین دریافتند که میزان مرگ و میر ناشی از همه علل در میان شرکت‌کنندگانی که آسیب به سر داشتند، 2.21 برابر میزان مرگ و میر در میان افرادی بود که آسیب به سر نداشتند. علاوه بر این، میزان مرگ و میر در میان افرادی که آسیب سر شدیدتر داشتند، 2.87 برابر میزان مرگ و میر در میان افرادی بود که آسیب به سر نداشتند.

"داده‌های ما نشان می‌دهد که آسیب سر حتی در دراز مدت با افزایش نرخ مرگ و میر مرتبط است. این به ویژه در مورد افرادی که صدمات متعدد یا شدید به سر دارند، صادق است. این امر اهمیت اقدامات ایمنی مانند پوشیدن کلاه ایمنی و کمربند ایمنی را برای جلوگیری از آسیب سر نشان می‌دهد.

شایع‌ترین علل مرگ

محققین همچنین داده‌ها را برای علل خاص مرگ در بین همه شرکت کنندگان ارزیابی کردند. به طور کلی، شایع‌ترین علل مرگ سرطان‌ها، بیماری‌های قلبی عروقی و اختلالات عصبی (که شامل زوال عقل، صرع و سکته مغزی می‌شود) بود. در میان افرادی که آسیب به سر داشتند، مرگ و میر ناشی از اختلالات عصبی و آسیب یا ترومای غیرعمدی (مثل سقوط) بیشتر اتفاق افتاد. هنگامی که محققان علل عصبی خاص مرگ را در میان شرکت کنندگان با آسیب سر ارزیابی کردند، دریافتند که تقریباً دو سوم علل عصبی مرگ به بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر و بیماری پارکینسون نسبت داده می‌شود. این بیماری‌ها نسبت بیشتری از مرگ و میر کلی را در میان افراد مبتلا به آسیب سر (14.2 درصد) در مقایسه با افراد بدون (6.6 درصد) تشکیل می‌دهند.

آیا آسیب سر با خطر مرگ و میر درازمدت همه علل مرتبط است؟

یافته‌های حاصل از این مطالعه  که از کوهورتی بر روی 13037 بزرگسال ساکن جامعه که بین سال‌های 1987 تا 2019 جمع آوری شده است، نشان می‌دهد که خطر مرگ و میر ناشی از همه علل در بین افراد مبتلا به آسیب سر در مقایسه با افراد بدون آسیب بیشتر بوده است. بنابراین این یافته‌ها اهمیت راهبردهای بهداشت عمومی برای پیشگیری از آسیب سر و مداخلات بالینی هدفمند با هدف کاهش عوارض و مرگ و میر را نشان می‌دهد.

چرا علت مرگ در افراد مبتلا به آسیب‌های سر بیشتر از بیماری‌های عصبی است

Andrea L.C Schneider، MD، Ph.D.، استادیار نورولوژی در پن گفت: «داده‌های مطالعه توضیح نمی‌دهند که چرا علت مرگ در افراد مبتلا به آسیب‌های سر بیشتر از بیماری‌های عصبی است، که بر نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد رابطه بین این اختلالات، آسیب به سر و مرگ تاکید می‌کند.»

پایان مطلب/.