به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، محققان شواهد طولانی مدتی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد نظارت فعال سرطان موضعی پروستات یک جایگزین امن برای جراحی فوری یا پرتودرمانی است. این مطالعه به طور مستقیم سه رویکرد را مقایسه کرد: جراحی برای حذف تومورها، پرتودرمانی و نظارت. بیشتر سرطان پروستات به کندی رشد می‌کند، بنابراین بررسی پیامدهای این بیماری سال‌ها طول می‌کشد. محققان ابراز داشتند که در مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات در 15 سال بین گروه‌ها تفاوتی وجود نداشت و بقای سرطان پروستات برای هر سه گروه بالا بود (97٪) این موضوع البته بدون توجه به رویکرد درمانی می‌تواند یک خبر بسیار خوب باشد.
نتایج این مطالعه در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد و در کنفرانس انجمن اروپایی اورولوژی در میلان ایتالیا ارائه شد. مؤسسه ملی تحقیقات بهداشت و مراقبت بریتانیا هزینه این تحقیق را پرداخت کرد. محققان این مطالعه در دانشگاه آکسفورد، ابراز داشتند که مردانی که سرطان پروستات موضعی آن‌ها تشخیص داده شده است، نباید نگران باشند یا در تصمیم گیری‌های درمانی عجله کنند. در عوض، آن‌ها باید "مزایای احتمالی و مضرات ناشی از گزینه‌های درمانی را به دقت در نظر بگیرند." از طرف دیگر همین محققان معتقدند که تعداد کمی از مردان مبتلا به بیماری‌های پرخطر یا پیشرفته تر به درمان‌های فوری نیاز دارند.
محققان بیش از 1600 مرد بریتانیایی را که موافقت کردند به طور تصادفی برای انجام جراحی، پرتودرمانی یا نظارت فعال انتخاب شوند، دنبال کردند. سرطان بیماران محدود به پروستات بود، غده‌ای به اندازه گردو که بخشی از دستگاه تناسلی است. مردان گروه تحت نظر، آزمایش خون منظمی داشتند و برخی از آن‌ها تحت عمل جراحی یا پرتودرمانی قرار گرفتند. مرگ ناشی از سرطان پروستات در 3.1 درصد از گروه تحت نظارت فعال، 2.2 درصد در گروه جراحی و 2.9 درصد در گروه پرتو مشاهده شد. که از نظر آماری ناچیز در نظر گرفته شده است. در 15 سال، سرطان در 9.4 درصد از گروه تحت نظارت فعال، 4.7 درصد از گروه جراحی و 5 درصد از گروه پرتودرمانی گسترش یافته بود. این مطالعه در سال 1999 آغاز شد و کارشناسان گفتند که روش‌های نظارت امروزی بهتر است و تصویربرداری MRI و آزمایش‌های ژنی تصمیم‌گیری‌ها را هدایت می‌کنند. اکنون راه‌های بیشتری برای کمک به تشخیص بیماری در حال پیشرفت قبل از گسترش آن هست. در ایالات متحده، حدود 60 درصد از بیماران کم خطر، نظارت را انتخاب می‌کنند که اکنون به آن نظارت فعال می‌گویند.

محققان معتقدند که تفاوت گسترش سرطان را در 10 سال مشاهده کرده‌اند و انتظار داشتند که در بقای آن در 15 سالگی تفاوت ایجاد کند، "اما این کار را نکرد." در واقع گسترش به تنهایی مرگ ناشی از سرطان پروستات را پیش بینی نمی کند.
پایان مطلب/.