به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، ترومای نافذ شکم معمولاً در اثر ضربه چاقو یا شلیک گلوله ایجاد می‌شود. شایع ترین مناطق آسیب دیده روده کوچک، روده بزرگ، کبد و عروق داخل شکمی هستند. در چند سال گذشته، مدیریت بیماران مبتلا به شکم نافذ تغییر کرده است. ترومای نافذ شکم در بسیاری از کشورها دیده می‌شود. شایع ترین علت ضربه چاقو یا شلیک گلوله است. شایع ترین اندام‌هایی که آسیب می‌بینند روده کوچک (50%)، روده بزرگ (40%)، کبد (30%) و عروق داخل شکمی (25%) هستند. هنگامی که آسیب از فاصله نزدیک باشد، انرژی جنبشی بیشتری نسبت به آسیب‌هایی که از راه دور ایجاد می‌شود وجود دارد. حتی اگر بیشتر زخم‌های گلوله معمولاً یک برآمدگی خطی دارند، زخم‌های پرانرژی با صدمات غیرقابل پیش بینی همراه هستند. ارزیابی زخم‌های چاقو که به دیواره شکم نفوذ می‌کنند دشوار است. صدمات مخفی را می‌توان نادیده گرفت و منجر به عوارض تاخیری می‌شود که می‌تواند عوارض اصلی را افزایش دهد.
اتیولوژی
ترومای نافذ زمانی رخ می‌دهد که جسم خارجی پوست را سوراخ کرده و وارد بدن شود و زخمی ایجاد کند. در ترومای بلانت یا غیر نافذ، پوست لزوما شکسته نمی‌شود. در ترومای نافذ، جسم در بافت باقی می‌ماند یا از بافت‌ها عبور کرده و از بدن خارج می‌شود. جراحتی که در آن جسم وارد بدن شده و از آن عبور می‌کند، جراحت سوراخ کننده نامیده می‌شود. ترومای سوراخ کننده با زخم ورودی و زخم خروجی همراه است. ضربه نافذ نشان می‌دهد که جسم از آن عبور نمی‌کند. ترومای نافذ می‌تواند ناشی از خشونت باشد و ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
تکه‌های استخوان شکسته
شلیک گلوله
زخم‌های چاقو
ترومای نافذ اغلب باعث آسیب به اندام‌های داخلی و در نتیجه شوک و عفونت می‌شود. شدت آن به اندام‌های بدن درگیر، ویژگی‌های جسم و میزان انرژی منتقل شده بستگی دارد. ارزیابی شامل اشعه ایکس، سی تی اسکن و ام آر آی است. درمان شامل جراحی برای ترمیم ساختارهای آسیب دیده و برداشتن اجسام خارجی است.
اپیدمیولوژی
خودکشی و قتل به طور مداوم از علل مرگ و میر هستند. تقریباً 40 درصد از قتل‌ها و 16 درصد از خودکشی‌ها با سلاح گرم شامل صدمات وارده به تنه می‌شد. آسیب تروماتیک سومین علت مرگ و میر و شماره یک در افراد 1 تا 44 ساله است. ترومای نافذ شکم 35 درصد از بیماران بستری در مراکز ترومای شهری و تا 12 درصد از بیماران بستری در مراکز حومه یا روستایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. دفعات آسیب نافذ شکمی با در دسترس بودن سلاح افزایش می‌یابد و همچنین در حضور درگیری‌های نظامی افزایش می‌یابد. بنابراین، فرکانس متفاوت است.
نژادی
نرخ مرگ و میر ناشی از سلاح گرم با توجه به سن برای مردان سیاهپوست غیر اسپانیایی دو تا هفت برابر بیشتر است.
جنسیت
تقریباً 90 درصد بیماران با ترومای نافذ مرد هستند.
پاتوفیزیولوژی
با عبور پرتابه از بافت، سرعت آن کاهش یافته و انرژی جنبشی را به بافت منتقل می‌کند. افزایش سرعت باعث آسیب بیشتر از جرم می‌شود. انرژی جنبشی با مجذور سرعت افزایش می‌یابد. فضای باقی مانده از بافت که توسط جسم نافذ از بین می‌رود، یک حفره تشکیل می‌دهد و به آن کاویتاسیون دائمی می‌گویند. علاوه بر آسیب به بافت‌هایی که با آن‌ها تماس می‌گیرند، پرتابه‌های با سرعت متوسط و بالا منجر به آسیب حفره‌ای ثانویه می‌شوند که جسم وارد بدن می‌شود، موج فشاری ایجاد می‌کند که بافت را از مسیر خارج می‌کند و حفره ایجاد می‌کند. بافت‌ها به جای خود برمی‌گردند و حفره را از بین می‌برند، اما حفره در حال حاضر آسیب قابل توجهی وارد کرده است. ویژگی‌های بافت آسیب دیده شدت آسیب را تعیین می‌کند، هر چه بافت متراکم تر باشد، میزان انرژی منتقل شده به آن بیشتر است. 
تاریخچه و فیزیک
ترومای نافذ شکم به دلیل ضربات چاقو، صدمات بالستیک و حوادث صنعتی است. این صدمات ممکن است تهدید کننده زندگی باشند، زیرا اندام‌های شکمی به شدت خونریزی می‌کنند. اگر لوزالمعده آسیب ببیند، آسیب بیشتر در اثر هضم خودکار رخ می‌دهد. آسیب‌های کبدی اغلب در شوک ظاهر می‌شوند زیرا بافت کبد دارای خون زیادی است. روده‌ها در معرض خطر سوراخ شدن هستند و مدفوع همزمان نفوذ را پیچیده می‌کند.
ترومای نافذ شکم ممکن است باعث شوک هیپوولمیک و پریتونیت شود. دخول ممکن است صداهای روده را به دلیل خونریزی، عفونت و تحریک کاهش دهد و صدمات وارد شده به شریان‌ها ممکن است باعث ایجاد بروت شود. پرکاشن نشان دهنده تشدید بیش از حد یا تیرگی است که نشان دهنده خون است. شکم ممکن است متسع یا حساس باشد که نشان دهنده نیاز به جراحی است. درمان استاندارد ترومای نافذ شکم، لاپاراتومی است. درک بیشتر مکانیسم‌های آسیب و تصویربرداری بهبود یافته در برخی موارد منجر به استراتژی‌های جراحی محافظه کارانه شده است.

درمان / مدیریت
ارائه یک بیمار با آسیب نافذ شکمی ممکن است شوک، افت فشار خون، فشار باریک نبض، تاکی پنه، الیگوری و یک مسیر ظاهری یا زخم باز را نشان دهد. معاینه در بیماران بیدار ممکن است علائم پریتونیت مانند حساسیت یا حساسیت مجدد را نشان دهد. رویکرد به بیماران مبتلا به ترومای نافذ شکمی به نوع ابزاری که باعث آسیب شده و وضعیت همودینامیک بستگی دارد. به طور کلی، شلیک گلوله به شکم معمولاً با آسیب ویسکوس توخالی همراه است و معمولاً نیاز به کاوش دارد. زخم‌های چاقو با بروز کمتر آسیب‌های داخل شکمی همراه است و از این رو، کار کردن آن‌ها نیاز به قضاوت و تجربه بالینی دارد. پروتکل‌های زیادی برای ارزیابی بیمارانی که ضربه چاقو به شکم دارند وجود دارد. کار خون همیشه انجام می‌شود اما غیر اختصاصی است. استفاده از DPL و FAST را می‌توان برای ارزیابی بیمار پایدار با ضربه چاقو یا گلوله انجام داد، اما هر دوی این روش‌ها دارای نرخ بالای منفی کاذب هستند. سی تی اسکن در بیماران مبتلا به زخم‌های پهلو و پشت استفاده می‌شود و می‌تواند به ارزیابی آسیب اندام جامد کمک کند. 
پیش آگهی بیماران با ترومای نافذ شکمی متغیر است و به میزان آسیب و زمان مراجعه به بخش اورژانس بستگی دارد. در صورت وجود آلودگی شدید شکمی ناشی از منافذ سوراخ شده، خونریزی، آسیب چند عضوی، آسیب سر همراه یا کواگولوپاتی، میزان مرگ و میر بالاست. در بیمارانی که به سرعت احیا و بررسی می‌شوند، میزان مرگ و میر پایین باقی می‌ماند. زخم‌های چاقو به شکم معمولاً پیش آگهی بسیار بهتری نسبت به زخم‌های گلوله دارند. بسته به آسیب، این بیماران اغلب نیاز به توانبخشی دارند تا آن‌ها را به سطح عملکرد اولیه خود برگرداند.
 پایان مطلب/ .