به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، اگر تا به حال یک سفر طولانی با هواپیما داشته‌اید، بدون شک شنیده‌‌اید که برای جلوگیری از ایجاد لخته خون باید از جای خود بلند شوید و حرکت کنید. این به این دلیل است که وقتی بدن ما برای مدت طولانی ساکن است، احتمال تجمع، انعقاد و لخته شدن خون ما بالا می‌رود. با این حال خرس‌ها می‌توانند ماه‌ها در همان موقعیت در غارهای خود بگذرانند در حالی که در خواب زمستانی و بدون این نگرانی هستند. تحقیقات جدید دلیل این امر را کشف کرده است و یافته‌ها می‌تواند پیامدهایی برای ایجاد درمان‌های ضد لخته شدن بهتر برای افراد داشته باشد.

در مطالعه‌ای که بیش از یک دهه به طول انجامید، تیمی به سرپرستی محققان مؤسسات آلمانی و سوئدی از خرس‌های قهوه‌ای در سوئد در اعماق فاز خواب زمستانی و همچنین در دوره‌های فعال در ماه‌های تابستان نمونه خون گرفتند. آن‌ها دریافتند زمانی که خرس‌ها در خواب زمستانی بودند، پروتئینی به نام HSP47 تقریباً در نمونه‌های خون وجود نداشت. این پروتئین سطح پلاکت‌های خون را می‌پوشاند و به جذب و اتصال به گلبول‌های سفید خون برای ایجاد ساختارهای شبکه‌ای که در تشکیل لخته نقش دارند کمک می‌کند. هنگامی که خرس‌ها به دوره‌های فعال خود بازگشتند، سطح HSP47 افزایش یافت. محققان با تکیه بر این دانش، موش‌ها را مهندسی ژنتیکی کردند تا HSP47 را تولید نکنند. نتیجه این بود که توانایی موش‌ها در تشکیل لخته خون به شدت کاهش یافت. در گام بعدی، تیم تحقیقاتی از انسان‌هایی که به دلیل آسیب نخاعی بی‌حرکت شده بودند، نمونه خون گرفتند. درست مانند خرس‌ها، این افراد زندگی خود را بی‌حرکت سپری می‌کنند، اما معمولا لخته‌های خون بیش از حد را تجربه نمی‌کنند. البته که، بیماران انسانی نیز سطوح پایینی از HSP47 داشتند. به همین ترتیب، هنگامی که محققان ۱۰ داوطلب سالم را برای ۲۷ روز تحت استراحت شدید قرار دادند، سطح HSP47 آن‌ها کاهش یافت.

در حالی که از تحقیقات مشخص شده است که بدن ما به طور طبیعی این پروتئین را هنگامی که برای مدت طولانی بی‌حرکت هستیم، کاهش می‌دهد، محققان در پی این هستند که آیا فعال کردن آن قبل از اینکه بدن به تنهایی این کار را انجام دهد می‌تواند به کاهش خطر لخته شدن خون در حالتی به نام به نام ترومبوز ورید عمقی کمک کند یا خیر. ترومبوز ورید عمقی در افرادی رخ می‌دهد که به طور ناگهانی (فرضا به دلیل آسیب دیدگی) بی‌حرکت می‌شوند. همچنین، محققان می‌گویند که استفاده از یک محلول ژن محور برای کمک به لخته شدن می‌تواند ایمن‌تر از استاندارد فعلی استفاده از داروهای رقیق‌کننده خون باشد که خطر خونریزی را برای کسانی که این داروها را مصرف می‌کنند، ایجاد می‌کند. کیم مارتینود، دانشمند زیست پزشکی در دانشگاه کاتولیک لوون در بلژیک که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: " درمان ایده آل برای ترومبوز ورید عمقی از تشکیل لخته های خون در جایی که قرار نیست، جلوگیری می‌کند، در حالی که از ماشین‌های لخته‌کننده طبیعی خون بدن شما جلوگیری نمی‌کند. این مطالعه پتانسیل این را دارد که به این درمان منجر شود."

در حالی که مطالعه فعلی بر روی خرس‌های قهوه‌ایی مسیر جدیدی را  برای تحقیقات برای مبارزه با لخته های خونی بالقوه کشنده باز می کند، محققان می‌گویند هنوز چیزهای بیشتری برای یادگیری از این حیوانات وجود دارد. وله فروبرت، از دپارتمان پزشکی بالینی در دانشگاه آرهوس سوئد، گفت: "ما همچنین به تحقیقات خود در مورد خرس‌های قهوه‌ایی ادامه می‌دهیم، زیرا ممکن است به طور بالقوه ثابت شود که یک خرس قهوه‌ایی با راه حل‌هایی برای طیف گسترده‌ای از چالش‌های عمده باشد. در حال حاضر، ما در تلاش هستیم تا بفهمیم چرا خرس‌ها، بر خلاف انسان‌های غیرفعال، در طول خواب زمستانی توده عضلانی خود را از دست نمی‌دهند."

پایان مطلب./