به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، تعداد فزاینده‌ای از شواهد علمی نشان می‌دهد که سلامت مغز و سلامت بدن به هم مرتبط هستند، به طوری که یکی از آنها اغلب بر دیگری تأثیر می‌گذارد. در همین راستا محققان دانشگاه ییل دریافته‌اند که فیبروز کبد - اسکار بافت کبد که در بسیاری از بیماری های مزمن کبدی رخ می‌دهد - با کاهش توانایی شناختی و در مناطق خاصی از مغز، کاهش حجم مغز مرتبط است و این ارتباط ممکن است تا حدی با التهاب ایجاد شود. ما شروع به درک این موضوع کرده‌ایم که بیماری‌های کبدی، بیماری‌های قلبی و سایر بیماری‌ها بر مغز تأثیر می‌گذارند و اختلالات مغزی بر بدن تأثیر می‌گذارند. محققان می‌گویند این یافته‌ها از وجود یک محور کبد-مغز حمایت می‌کند و نیاز به نظارت زودهنگام بیماری‌های کبدی را برجسته می‌کند. این مطالعه در 23 ژوئن در مجله eBioMedicine منتشر شد.

رابطه دو طرفه میان مغز و اندام‌های بدن

سال‌های اخیر شاهد افزایش علاقه به دانستن ارتباط میان بیماری‌های مزمن کبدی در علوم کبدی و عصب‌شناسی بوده‌ایم. شواهد موجود نشان می‌دهد که سلامت عصبی تحت تأثیر اختلال عملکرد کبدی پیشرفته، مانند آنسفالوپاتی کبدی، قرار می‌گیرد و همچنین ممکن است با اشکال کمتر شدید بیماری‌های مزمن کبدی از جمله فیبروز کبدی بدتر شود. داستین اسکینوست، دانشیار رادیولوژی و تصویربرداری زیست پزشکی در دانشکده پزشکی ییل و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: "بیشتر و بیشتر، مردم فکر می‌کنند که این شکاف بین اختلالات مبتنی بر مغز و سایر انواع سلامت جسمانی وجود ندارد." . ما در حال کار بر روی این موضوع هستیم تا نشان دهیم که بیماری کبد، بیماری قلبی و سایر بیماری‌ها بر مغز تأثیر می‌گذارند و اختلالات مغزی نیز بر بدن تأثیر می‌گذارند.»

فیبروز کبدی

فیبروز کبد زمانی رخ می‌دهد که بافت سالم کبد شما زخمی می‌شود و نمی‌تواند به خوبی کار کند. فیبروز اولین مرحله اسکار کبد است. برخی از فیبروزها می‌توانند برگشت پذیر باشند. اسکار کبد در یک طیف، با درجات مختلف رخ می‌دهد. برخی از آنها ممکن است قابل درمان و برگشت پذیر باشند. با این حال، داروها و تغییر شیوه زندگی می‌تواند به جلوگیری از بدتر شدن فیبروز کمک کند. پزشکان اغلب فیبروز کبد را در مراحل خفیف تا متوسط تشخیص نمی دهند. این به این دلیل است که فیبروز کبد معمولاً علائمی ایجاد نمی کند تا زمانی که بیشتر کبد آسیب نبیند.

روش مطالعاتی

برای مطالعه جدید، Scheinost و همکارانش از داده‌های Biobank بریتانیا – از مجموعه‌ای اطلاعات سلامتی بیش از نیم میلیون بزرگسال - برای درک بهتر چگونگی تأثیر فیبروز کبدی بر مغز استفاده کردند. مجموعه داده بزرگ به محققان این امکان را می‌دهد تا ارتباط بالقوه کبد و مغز را در میان زیرمجموعه ای از جمعیت عمومی ارزیابی کنند و اثراتی را که ممکن است در مجموعه داده‌های کوچکتر به سختی قابل تشخیص باشد، را بررسی کنند. محققان داده‌های مربوط به فیبروز کبد، عملکرد شناختی - مانند حافظه کاری، توانایی حل مشکلات جدید و سرعت پردازش - و حجم ماده خاکستری را در مناطق مختلف مغز را ارزیابی کردند. آنها دریافتند که در مقایسه با شرکت کنندگان سالم، افراد مبتلا به فیبروز کبدی توانایی شناختی و حجم ماده خاکستری را در چندین ناحیه مغز از جمله هیپوکامپ، تالاموس، جسم مخطط و ساقه مغز کاهش می‌دهند. فیبروز کبدی در مراحل اولیه یک سندرم برگشت پذیر است، و مطالعه فعلی ما نشان می‌دهد که نظارت اولیه و پیشگیری از بیماری کبد ممکن است زوال شناختی و کاهش حجم مغز را نیز کاهش دهد.

رابطه میان التهاب مزمن کبدی با عملکرد مغز

Rongtao Jiang، دانشیار فوق دکترا در آزمایشگاه Scheinost و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: "همبستگی منفی معنی‌داری بین فیبروز کبد و عملکردهای شناختی متعدد، از جمله حافظه کاری، حافظه آینده نگر، و سرعت پردازش وجود دارد." با این نوع مطالعه، محققین نتوانستند علت و معلول را تعیین کنند. آنها فقط می‌توانستند همبستگی ها را ارزیابی کنند. اما آنها توانستند آنچه را که ممکن است واسطه این ارتباط بین بیماری کبد و سلامت مغز باشد را کشف کنند. التهاب در بسیاری از بیماری‌های کبدی و مغزی نقش دارد و تعداد کمی از مطالعات نشان می‌دهند که التهاب مزمن مرتبط با بیماری‌های کبدی می‌تواند بر مغز تأثیر بگذارد.

محور کبد-مغز

برای مطالعه جدید، محققان از نشانگر التهاب سیستمیک - مولکولی به نام پروتئین واکنش‌گر C - برای تعیین اینکه آیا التهاب ممکن است عاملی در ارتباط بین فیبروز کبد، شناخت و ساختار مغز باشد، استفاده کردند. آنها دریافتند که سطح پروتئین واکنشی C در شرکت کنندگان مبتلا به فیبروز کبدی بیشتر از افراد بدون فیبروز کبدی است و یک اثر واسطه ای کوچک اما قابل توجه پروتئین واکنشی C بر ارتباط بین فیبروز کبدی، عملکرد شناختی و حجم مغز را کشف کردند. به گفته محققان، یافته‌ها نشان می‌دهد که التهاب ممکن است تا حدی به پیوند بین کبد و مغز کمک کند. جیانگ گفت: «در مجموع، نتایج ما از وجود محور کبد-مغز حمایت می‌کند. او افزود که یافته‌ها همچنین بر نیاز به نظارت زودهنگام تاکید می‌کند. جیانگ گفت: "فیبروز کبدی در مراحل اولیه یک سندرم برگشت پذیر است و مطالعه فعلی ما نشان می‌دهد که نظارت اولیه و پیشگیری از بیماری کبد ممکن است زوال شناختی و کاهش حجم مغز را کاهش دهد." و از آنجایی که ما یک اثر میانجی التهاب سیستمیک را پیدا کردیم، از طرفی یافته‌های این مطالعه ممکن است به ما بگوید که داروها یا مداخلاتی که التهاب را هدف قرار می‌دهند ممکن است به ما در جلوگیری از بار بیماری فیبروز کبد کمک کنند.

ارتباط میان بیماری کبد با بیماری آلزایمر

چینگهائو لیانگ، یکی از نویسندگان این مطالعه و دکترا، گفت: یافته‌ها همچنین شواهدی را ارائه می‌دهند که پیشگیری از بیماری کبد ممکن است به تاخیر در پیشرفت بیماری‌هایی مانند زوال عقل و بیماری آلزایمر کمک کند. زیرا شواهد علمی در حال ظهور بیماری کبد را با بیماری آلزایمر مرتبط می‌کند. تحقیقات قبلی نشان داده است که رسوبات آمیلوئید بتا دخیل در بیماری آلزایمر از خون منشأ می‌گیرند و توسط کبد فیلتر می‌شوند. بنابراین، اختلال عملکرد کبد ممکن است منجر به ترخیص کالا از گمرک آمیلوئید بتا ناکافی شود و به تجمع در مغز کمک کند. نواحی مغزی که در مطالعه کنونی مشخص شده است که به شدت با فیبروز کبد مرتبط هستند - هیپوکامپ، تالاموس و جسم مخطط - نیز اغلب جزو اولین مناطق مغزی هستند که در پیری و بیماری آلزایمر اولیه دچار کاهش حجم می‌شوند.

Scheinost گفت: در نهایت، یافته های مطالعه فعلی شواهد بیشتری از ارتباط مغز و بدن ارائه می‌دهد. او گفت: «این نشان می‌دهد که سلامت جسمانی، سلامت روان و سلامت مغز چقدر به هم مرتبط هستند. «از برخی جهات، مراقبت از خود به عنوان یک کل است. هر قطعه از پازلی که بتوانید به آن بپردازید احتمالاً تأثیرات و مزایای پایین‌دستی دیگری خواهد داشت.»

پایان مطلب/.