به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیان، مطالعه‌ای که در نشریه Vaccines منتشر شده، روشی نوین برای افزایش تعداد اریتروبلاست‌های آلوده به انگل مالاریا (pEBs) در خون محیطی با استفاده از مدل ایمن‌سازی مبتنی بر Plasmodium yoelii 17XNL (PyNL) و چالش با P. berghei ANKA (PbA) ارائه کرده است، این پژوهش به سرپرستی تاکاشی ایمایی از موسسه ملی بیماری‌های عفونی ژاپن نشان می‌دهد که ایمن‌سازی با PyNL، محافظت جزئی در برابر مالاریای مغزی (ECM) ایجاد کرده و pEBs را در خون محیطی با نسبت 1:226-3600 نسبت به pRBCs افزایش می‌دهد، این مدل بدون نیاز به جداسازی مغز استخوان یا طحال، امکان مطالعه in vivo/ex vivo pEB را فراهم می‌کند، که می‌تواند به درک بهتر تعامل میزبان-انگل و طراحی واکسن‌های مؤثرتر کمک کند، همچنین این روش می‌تواند به کاهش زمان و هزینه تحقیقات کمک کند و پتانسیل استفاده در مناطق اندمیک را افزایش دهد، با توجه به نیاز فوری به راهکارهای نوین در مبارزه با مالاریا، این مدل می‌تواند نقطه عطفی باشد.

اهمیت pEBs و موانع تحقیقاتی
اریتروبلاست‌ها اخیراً به عنوان سلول‌های میزبان انگل مالاریا شناسایی شده‌اند، که تعاملات میزبان-انگل جدیدی را آشکار می‌کند، اما نادر بودن pEBs در خون محیطی، پیشرفت را محدود کرده است، در مدل‌های موشی، pEBs به ندرت در خون مشاهده می‌شوند و مطالعه آن‌ها نیازمند قربانی کردن حیوانات برای بررسی طحال یا مغز استخوان است، در انسان، هماتوپوئز خارج از مغز استخوان عمدتاً در جنین است، اما در بزرگسالان در موارد نادری مانند بیماری سلول داسی دیده می‌شود، این موانع فنی و اخلاقی، تحلیل T cell-pEB را دشوار می‌کند، که برای طراحی واکسن حیاتی است، به همین دلیل، یافتن روشی غیرتهاجمی برای مشاهده pEBs می‌تواند انقلابی در تحقیقات مالاریا ایجاد کند، این مشکل به‌ویژه در مناطق با منابع محدود بیشتر احساس می‌شود، که دسترسی به تجهیزات پیشرفته را دشوار می‌کند.

مدل ایمن‌سازی و نتایج کلیدی
ایمن‌سازی با PyNL (25,000 pRBCs) محافظت جزئی در برابر PbA ایجاد کرد، با بقای طولانی‌تر (p<0.001) و حفظ سد خونی-مغزی (BBB، p=0.0013)، در حالی که 65% موش‌ها به دلیل hyperparasitemia مردند، اما 35% با parasitemia کم (<1%) زنده ماندند، در موش‌های با parasitemia بالا (>60%)، pEBs با نسبت 0.0029 ± 0.0015 به pRBCs در روز 24 مشاهده شد، در مقابل، در موش‌های غیرایمن (N>100)، pEBs صفر بود، Giemsa-staining pEBs را به راحتی نشان داد، و ایمونوفلورسانس با آنتی‌بادی HSP70 و CD44، تأیید کرد که PbA می‌تواند اریتروبلاست‌ها را آلوده کند، حتی در مرحله enucleation، این یافته‌ها نشان‌دهنده پتانسیل بالای این مدل برای مطالعات آینده است، همچنین امکان استفاده از این روش در آزمایش‌های بالینی مقدماتی را فراهم می‌کند، که می‌تواند به توسعه سریع‌تر راهکارها منجر شود.

تحلیل زمانی و همبستگی
تحلیل زمانی از عفونت اولیه PyNL تا چالش PbA، parasitemia را در روز 20 (اوج PyNL) نشان داد، با pEBs در 1 از 7 موش (نسبت 0.000246)، در روز 12 PbA صفر، و در روز 24 در موش‌های hyperparasitemic افزایش یافت، همبستگی pEB/pRBC با % parasitemia (r=0.94) و pEB/EB با parasitemia تأیید شد، که نشان‌دهنده نقش erythropoiesis در افزایش pEB است، این مدل بدون نیاز به مدل‌های transgenic، مطالعه را تسهیل می‌کند، داده‌ها نشان می‌دهند که این روش می‌تواند برای ردیابی مراحل مختلف انگل استفاده شود، همچنین این تحلیل می‌تواند به پیش‌بینی الگوهای عفونت کمک کند، که برای برنامه‌ریزی درمانی مفید است.

کاربردها و مزایا
این مدل امکان تحلیل in vivo/ex vivo pEB بدون جداسازی بافت را فراهم می‌کند، که موانع فنی و اخلاقی را کاهش می‌دهد، شناسایی pEBs در مراحل مختلف (از ring تا schizont) و enucleation، بینش‌های جدیدی به بیولوژی انگل می‌دهد، این روش می‌تواند به طراحی واکسن‌های مبتنی بر T cell کمک کند، که محافظت در برابر مالاریای مغزی را افزایش دهد، و به کاهش مرگ‌ومیر جهانی (770 میلیون مورد کووید-19 تا 2024) کمک کند، این مزیت می‌تواند به کاهش بار اقتصادی ناشی از مالاریا کمک کند، همچنین دسترسی به این روش در مناطق روستایی را بهبود می‌بخشد، که می‌تواند به کنترل بهتر بیماری منجر شود.

چالش‌ها و موانع فنی
چالش‌ها شامل ناهمگنی پاسخ ایمنی (35% بقا کامل)، نیاز به parasitemia بالا برای pEB، و محدودیت در مدل‌های انسانی است، حساسیت Giemsa-staining به کیفیت نمونه وابسته است، رفع این موانع نیازمند بهینه‌سازی دوز ایمن‌سازی، استفاده از مدل‌های انسانی‌شده، و استانداردسازی روش‌ها است، که می‌تواند به پذیرش گسترده‌تر کمک کند، همچنین نیاز به آموزش پرسنل برای اجرای دقیق این تکنیک احساس می‌شود، که می‌تواند زمان و هزینه بیشتری را طلب کند، اما در بلندمدت ارزش سرمایه‌گذاری را دارد.

تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی
کاهش نیاز به مدل‌های پیچیده، هزینه‌های تحقیقاتی (میلیاردها دلار سالانه) را کم می‌کند، ایجاد مشاغل در میکروسکوپی و ایمونولوژی، اقتصاد سلامت را تقویت می‌کند، افزایش آگاهی عمومی، پذیرش واکسن‌ها را تسهیل می‌کند، این روش با کاهش استفاده از حیوانات، اثرات اخلاقی و زیست‌محیطی را کم کرده و به پایداری کمک می‌کند، که در مناطق اندمیک مالاریا اهمیت دارد، این امر می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی جوامع محلی کمک کند، همچنین کاهش زباله‌های آزمایشگاهی را به دنبال دارد، که به محیط زیست سود می‌رساند.

نوآوری‌های آینده و سیاست‌گذاری
توسعه حسگرهای خودکار برای شمارش pEB، ادغام CRISPR برای مدل‌های مقاوم، و استفاده از هوش مصنوعی برای تحلیل تصاویر، دقت را افزایش می‌دهد، سیاست‌گذاری مبتنی بر این مدل می‌تواند برنامه‌های واکسنی را بهینه کند، همکاری بین‌المللی، دسترسی به فناوری را بهبود می‌بخشد، این تلاش‌ها به اکوسیستم تحقیقاتی یکپارچه منجر می‌شوند، این نوآوری‌ها می‌توانند به کاهش زمان توسعه واکسن کمک کنند، همچنین می‌توانند به سیاست‌های جهانی سلامت در برابر بیماری‌های عفونی کمک کنند، که نیاز به هماهنگی بین‌المللی دارد.

آموزش و توانمندسازی
برنامه‌های آموزشی برای محققان، استفاده از مدل را تسهیل می‌کند، کارگاه‌های آنلاین، آگاهی را در مناطق دوردست افزایش می‌دهند، همکاری با NGOها، دسترسی را بهبود می‌بخشد، این اقدامات به توانمندسازی جوامع، کاهش ترس از مالاریا، و ترویج پیشگیری کمک می‌کنند، این آموزش‌ها می‌توانند به افزایش مشارکت محلی کمک کنند، همچنین می‌توانند به ایجاد شبکه‌های حمایتی در مناطق آسیب‌پذیر منجر شوند، که به پایداری برنامه‌ها کمک می‌کند.

نقش در پزشکی شخصی‌سازی‌شده و آینده‌پژوهی
این مدل با تنظیم واکسن بر اساس پروفایل ایمنی، پتانسیل بالایی دارد، تحقیقات آینده با ژنومیک، مکانیسم‌ها را روشن می‌کند، ابزارهای تشخیصی خانگی، دسترسی را افزایش می‌دهند، این نوآوری‌ها به آینده‌ای با محافظت بهتر و عدالت در مراقبت منجر می‌شوند، این رویکرد می‌تواند به پیش‌بینی واکنش‌های ایمنی فردی کمک کند، همچنین می‌تواند به توسعه درمان‌های سفارشی‌شده منجر شود، که نیازهای خاص هر بیمار را در نظر می‌گیرد.

نتیجه‌گیری و چشم‌انداز
این مطالعه مدل ایمن‌سازی را برای افزایش pEB ارائه می‌دهد، که مطالعه تعاملات میزبان-انگل را تسهیل می‌کند، با وجود محدودیت‌ها، پتانسیل آن برای طراحی واکسن مشخص است، سرمایه‌گذاری در تحقیقات و همکاری، پتانسیل را به واقعیت تبدیل می‌کند، این نوآوری به آینده‌ای با سلامت بهتر و کاهش نابرابری‌ها منجر می‌شود، که میراثی برای نسل‌های آینده خواهد بود، این مدل می‌تواند به عنوان پایه‌ای برای تحقیقات آینده در بیماری‌های انگلی عمل کند، همچنین می‌تواند به بهبود زیرساخت‌های بهداشتی جهانی کمک کند، که به نفع کل جامعه بشری است.
پایان مطلب/.