به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، چندین دهه است که محققن به دنبال راهی برای درمان میوپاتی ها(مانند دیستروفی عضلانی و ALS) هستند. یک تیم متشکل از افرادی با مهارت های مختلف، موفق به ایجاد راهی برای درمان های ممکن برای این بیماری ها شده اند.

تحت شرایط طبیعی، عضلات افراد بر مبنای دستوراتی که با توجه به موقعیت شان دریافت می کنند، رشد می کنند یا آتروفی می شوند. از طرف دیگر در شرایط تروما یا میوپاتی ها، از دست رفتن عضلات به صورت حاد به افزایش سریع رشد ماهیچه ای احتیاج دارد. برخی مواقع این رشد سریع از طریق فعال سازی جمعیت هایی از سلول های بنیادی بالغ به نام سلول های اقماری صورت می گیرد.

محققین تصور می کنند درک این فرایند، گامی ضروری برای ایجاد درمان های موثر برای ترمیم عضلات است. به همین منظور این محققین نقش ژن Numb که تجزیه پروتئین ها را تنظیم می کند را در مورد مطالعه قرار دادند تا ببیننند این ژن چه نقشی را در افزایش رشد عضله ایفا می کند.

با توجه به پروتئین هایی که Numb مورد هدف قرار می دهند، آن ها تصور کردند که Numb در یک نقطه تصمیم گیری قرار دارد، یعنی جایی که تعیین می کند که سلول های اقماری ویژگی بنیادینگی شان را حفظ کنند یاتمایز یابند و یا به فیبر عضلانی تبدیل شوند.

اما اینک آن ها می دانند که در موشی که ژن Numb در آن جهش یافته بود، نقش دیگری برای این ژن وجود دارد. این محققین در یافتند که Numb ژن دیگری به نام میوستاتین را سرکوب می کند که ژنی است که رشد عضله را محدود می کند و موجب آتروفی عضلانی می شود.

این یافته می تواند، این ژن را هدفی ایده آل برای ساخت داروهای برای درمان فقدان عضله معرفی کند. این مطالعه ارتباط طبیعی بین دو فرایند مهم و البته مخالف با هم یعنی رشد و آتروفی را نشان داد و راهی جدید برای درمان بیماری های عضلانی باز کرد.

پایان مطلب/