وی گفت: این روش تنها در مورد برخی بیماران که شرایط لازم برای برداشت استخوان را دارند و نیز استخوان عقب فک آنها آسیب ندیده است، استفاده می شود. 

 

این جراح دهان، فک و صورت اظهار داشت: روش دوم استفاده از بانک استخوان انسانی است که در کشور ما این بانک وجود دارد.برای استفاده از این روش باید اقداماتی روی استخوان های اهدایی انجام و استخوان برای پیوند به بیمار آماده شود؛ به عنوان نمونه باید استخوان ها از نظر رفع آلودگی ها مورد بررسی قرار گیرند. 

 

وی ادامه داد: در روش سوم از موادی استفاده می شود که منشا حیوانی دارد و از استخوان حیواناتی مانند گاو و اسب گرفته می شود. 

 

حسنی به ایرنا گفت: بانک استخوان حیوانات در ایران وجود ندارد و برای استفاده از این روش مواد اولیه آن از کشورهای دیگر وارد کشور می شود.

 

وی در مورد روش چهارم نیز اظهار داشت: در این روش از مواد مصنوعی و سنتتیک استفاده می شود به این صورت که یک داربست استخوانی از مواد مصنوعی درست و بر روی فک بیمار قرار داده می شود. پس از مدتی حدود 4 ماه تا یک سال استخوان فرد جایگزین این داربست می شود و آن را پر می کند. 

 

عضو انجمن جراحان دهان، فک و صورت گفت: استفاده از هر کدام از این روش ها به تشخیص پزشک معالج و شرایط جسمی بیمار ارتباط دارد و نمی توان تمام روش ها را برای تمام بیماران به کار برد. 

 

حسنی در مورد تجهیزات مورد نیاز جراحی های صورت اظهار داشت: تمام تجهیزات مورد استفاده در جراحی های فک و صورت از سوزن گیر، قلم جراحی و قیچی تا موتورهای مخصوص جراحی و آندوسکوپی از کشورهای دیگر وارد می شوند و در این زمینه تولیداتی نداریم.