به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در سال 2009 محققین اعلام کردند که کسر مهمی از رونوشت های ژنومی پستانداران شامل رونوشت هایی است که از عناصر رتروترانسپوزون مشتق شده است. با این وجود عملکرد این jumping DNA همراه با رونوشت های RNA ناشناخته بود.

در مطالعه جدید روی سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القا شده(iPSC) با استفاده از روش های آنالیزهای ژنتیکی، محققین دریافتند که هزاران رونوشت ژنی در سلول های بنیادی وجود دارد که تاکنون تفسیر نشده اند و احتمالا از این رتروترانسپوزون ها هستند و عملکرد هسته ای آن ها هنوز کاملا مشخص نیست. این رونوشت ها در سلول های بنیادی وجود دارند اما در سلول های تمایز یافته بیان نمی شوند. چیزی که بسیار جالب است این بود که این مطالعه نشان داد تعدادی از این رونوشت ها در حفظ پرتوانی سلول های بنیادی نقش دارند و هنگامی که آن ها را با استفاده از RNAی مداخله گر تجزیه کردند مشاهده کردند که این سلول ها پرتوانی خود را از دست داده و تمایز می یابند.

اگر چه از نتایج این مطالعه نمی توان به طور مستقیم برای طب ترمیمی استفاده کرد اما فهمیدن این مسئله هم که چقدر رتروترانسپوزون ها برای کنترل رونویسی سلول های بنیادی پرتوان القا شده و جنینی ضروری هستند برای حل معمای ایجاد سلول های بهتر برای طب ترمیمی در آینده بسیار کلیدی است.

این مطالعه شروع به بیان عملکردها و نکاتی ناشناخته از نقش رتروترانسپوزون ها و رونوشت های مشتق از آن ها کرده است که در آینده زیست شناسی سلول های بنیادی بسیار مهم است.

پایان مطلب/