به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین دانشگاه ساوتهمپتون بر این باورند که ذرات خاک رس توانایی پیوند به مولکولی های بیولوژیک را دارند و می توانند برای تحریک سلول های بنیادی به فرایند ترمیم بافتی مورد استفاده قرار گیرند.

این محققین می گویند ذرات خاک رس مولکول های زیستی را برای چسبیدن به خودشان تحریک می کنند. این ویژگی امروزه به صورت روتین برای طراحی قرص ها و کنترل دقیق آزادسازی دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین این محققین از این مکانیسم استفاده کردند تا ببینند که آیا می توانند سلول های بنیادی را برای رشد بافت جدید تحریک کنند یا خیر.

این تیم تحقیقاتی از ژل های خاک رس برای کشف سیگنال های زیستی لازم برای کنترل موفق رفتار سلول های بنیادی در فرایند ترمیم و هم چنین ارائه سیگنال برای سلول های بنیادی در ترمیم استفاده کردند.

این روش قرار است برای ترمیم استخوان از دست رفته در نتیجه سرطان یا جایگزینی های ناموفق لگنی مورد استفاده قرار گیرد.

دکترDawson می گوید: شکستگی ها و از دست رفتن استخوان به دلیل تروما یا بیماری یک مشکل بالینی بسیار بزرگ است و ذرات رس می توانند راهی مهم را برای تحریک سلول های بنیادی در محل آسیب و برای احیا بهتر شرایط بیمار ارائه دهند.

این محققین اعتقاد دارند ویژگی های الکتروستاتیک غنی این ذرات با مقیاس نانو می تواند بر مشکلات ایجاد درمان های ترمیمی با استفاده از سلول های بنیادی فائق آید.

در واقع اولین مشکل که انتقال سلول های بنیادی به مکان صحیح در بدن است را این ذرات با داشتن ویژگی خود سازماندهی به درون ژل و از طریق برهمکنش های الکتروستاتیک ذرات حل کرده اند.

سلول های مخلوط شده با غلظت کمی از ذرات رس درون آب، می توانند به درون بدن تزریق شده و در مکان مناسب در بدن قرار گیرند.

هم چنین ذرات رس می توانند با مولکول های ساختاری بزرگ مانند پلیمرها که به وفور برای ساخت داربست های زیستی مورد استفاده قرار می گیرند برهمکنش کنند. این برهم کنش می تواند به میزان بسیاز زیادی قدرت داربست را افزایش دهد و ثبات آن ها در محل آسیب تقویت کند تا زمانی که ترمیم به خوبی اتفاق بیافتد.

علاوه بر موارد گفته شده،  توانایی اتصال این ذرات به مولکول های بیولوژیک لازم برای سیگنالینگ سلولی امکان ایجاد ترمیمی موفق تر و روند بهبودی سریع تر را فراهم می کند.

پایان مطلب/