به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، نتایج این مطالعه، این تئوری را تقویت می کند که ناتوانی های نورولوژیک که منجر به شیزوفرنی شده اند ممکن است از زمان بارداری و درون رحم بودن در مغز کودکان ایجاد شده باشند.

این مطالعه به دنبال بررسی اولین تغییرات قابل تشخیص در مغز است که در نهایت منجر به شیزوفرنی می شود.

تا پیش از این محققین تنها قادر بودند که شیزوفرنی را با مطالعه مغز افراد بیمار بعد از مرگشان مورد بررسی قرار دهند  و مسائلی مانند سن، استرس، داروها، مواد مخدر و ... تا حد زیادی مغز این بیماران را تغییر داده و یا دچار آسیب می کرد و در نتیجه شناسایی چگونگی شروع این بیماری بسیار مشکل بود.

اما اینک محققین توانسته اند سلول های پوست بیماران مبتلا به شیزوفرنی را گرفته و آن ها را به سلول های پیش ساز عصبی(NPCs) بازبرنامه ریزی کنند. این سلو ل های پیش ساز عصبی بسیار شبیه سلول هایی هستند که در مغز در حال تکوین جنین وجود دارد.

محققین این سلو ل های پیش ساز عصبی را از سلول های پوستی چهار بیمار مبتلا به شیزوفرنی و شش فرد فاقد این بیماری تولید کردند. آن ها این سلول ها را مورد دو نوع تست قرار دادند: در یک تست این محققین بررسی کردند که چقدر طول می کشد که این سلول ها حرکت کنند و با سطوح خاصی برهمکنش کنند و در تست دیگر، این محققین استرس موجود در سلول را با مشاهده میتوکندری مورد بررسی قرار دادند.

در هر دو تست این محققین تفاوت بین سلول ها در گروه کنترل و تیمار را به خوبی مشاهده کردند: سلول های با پیش زمینه شیزوفرنی فعالیت غیر معمولی را در دو نوع پروتیئن که در چسبندگی و استرس اکسیداتیو نقش داشتند . سلول های عصبی حاصل از بیماران شیزوفرنی تمایل به مهاجرت نابه جا داشتند و سطوح بالایی از استرس اکسیداتیو را نشان دادند.

این یافته ها تئوری های از پیش موجودی که بیان می کرد که وقایع دوران بارداری می تواند در ایجاد شیزوفرنی دخیل باشد را تقویت می کند. در واقع این مطالعه نشان می دهد که ممکن است به زودی فرصت هایی برای ایجاد تست های تشخیصی شیزوفرنی در مراحل اولیه جنینی ایجاد شود.

پایان مطلب/