به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، محققین روش جدیدی را برای غربالگری این سلول های جدید طراحی کرده اند که از یک سیستم میکروفلوئیدیک برای جداسازی سلول های مهاجم تر یا متاستازیک استفاده می کند. این روش تقریبا به صورت معکوس با روش هایی عمل می کند که به صورت مرسوم استفاده می شوند. در این روش به جای این که بررسی کنند که چه مولکول هایی به وسیله تومور  بیان می شوند، ابتدا به فنوتیپ و رفتار این سلول های منفرد می پردازند.

به طور معمول، جست و جو برای بیومارکرهای زیستی روی غربالگری برای مولکول های خاص یا ژن های بیان شده به وسیله تعداد زیادی از سلول های سرطانی مهاجرت کننده فوکوس کرده است. مسئله ای که وجود دارد این است که قطعا تفاوت های ظریفی در جمعیت های کوچک سلولی وجود دارد که به آن ها توان تهاجمی بالاتری می دهد و به وسیله روش مذکور قابل شناسایی نیست.

برای مثال، برداشتن و بررسی بیش از 100 تومور برای بیومارکرهای مولکولی متاستاز نشان داده است که حداقل یک مولکول در این تومورها از تنظیم خارج می شود. اما همه تومورها این مولکول ویژه را بیان نمی کنند و برخی بیان کرده و برخی آن را بیان نمی کنند.

محققین تصمیم گرفتند که ابتدا سلول ها را بر مبنای تهاجمی ترین رفتار دسته بندی کنند و سپس آن ها را برای تغییرات مولکولی آنالیز کنند. نوآوری آن ها دستگاه میکروفلوئیدیکی بود که دارای کانال های جانبی برای شستن سلول های کمتر تهاجمی است و سلول های تهاجمی تر را به درون کانالی مجزا هدایت می کند.

برای اثبات این استنباط، محققین به غربالگری سلولی با استفاده از پاسخ های مهاجرتی به فاکتور رشد اپی­درمی پرداختند. گیرنده های این فاکتور رشد اپی­درمی روی سطح اغلب سلول های سرطانی انسانی وجود دارد ولی قابلیت تشخیصی بسیار پایینی دارد.

این دستگاه می تواند کاربردهایی نیز در مهندسی بافت، مطالعه التهاب و ترمیم زخم داشته باشد.

پایان مطلب/