به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، یک تست جدید برای همسان سازی ژنتیکی در پیوندهای مغز استخوان که به وسیله متخصصین استرالیایی طراحی شده است نشان می دهد که بهبود شدیدی در نرخ بقای پیوندها اتفاق افتاده است.

این متخصصین استرالیایی یک تست بلوک گاما(TM Gamma Type) را طی چند ساله گذشته طراحی کرده اند که با بهبودهایی که جدیدا روی این تست صورت گرفته است، موجب شده است روش ها و نرم افزارهای تایپینگ بافتی بر مبنای توالی HLA DNAمقرون به صرفه تر شوند.

این محققین می گویند که بهترین اهدا کنندگان مغز استخوان دوقلوهای همسان هستند که بیشترین میزان سازش پذیری HLA را دارند. پیوندها از یک اهداکننده غیر خویشاوند کمترین احتمال موفقیت را دارد و درنتیجه منجر به افزایش خطر بیماری میزبان –علیه- گرافت مغز استخوان ، بستری شدن  و در نهایت کاهش کیفیت زندگی و گاها مرگ خواهد شد.

دکتر Sayer می گوید یکی ار تئوری های  پشت این مطلب که چرا پیوند مغز استخوان از یک اهداکننده غیر خویشاوند موفقیت آمیز نیست، وجود دارد می تواند این باشد که همسان سازی برای برخی از ژن های مهم برای عملکرد سیستم ایمنی به خوبی صورت نگرفته است.

تست های همسان سازی مغز استخوان معمولا روی شش ژن  نوع بافتی(HLA) تمرکز می کند. تکنولوژی جدید شامل مارکرهای DNA است که پیش از این مورد آزمون قرار نگرفته بودند تا بتوانند تطابق بهتری را پیدا کنند.

بین ژن های HLA، ژن هایی هستند که برای عملکرد سیستم ایمنی مهم تر هستند. بنابراین یک اهداکننده می تواند از نظر HLA همسان باشد اما این بدین معنی نیست که لزوما برای سایر ژن ها هم تطابق دارد.

این محققین شماری از مارکرهای ژنتیکی را شناسایی کرده اند که به صورت جانشینی برای ژن های اضافی عمل می کنند و تست ساده ای را نیز برای شناسایی آن ها طراحی کرده اند.

گاهی یک اهداکننده که از نظر HLA همسان باشد در دسترس نیست. نکته جالب در مورد این تست این است که حتی در بین اهدا کننده هایی که عدم تطبیق HLA دارند نیز بهترین را انتخاب می کند.

مطالعه ای که با همکاری محققین برزیلی صورت گرفت نشان داده است که اهداکننده و بیماران همسان از نظر HLA می توانند برای مارکرهای جدید همسان یا غیر همسان باشند.

این مطالعه بین سال های 1996 تا 2013، پیوند سلول های بنیادی خون ساز در 225 بیمار پیوند شده با اهدا کننده غیر خویشاوند همسان از نظر HLA را پیگیری کرد.

نتایج منتشر نشده این مطالعه نشان داده است که احتمال بقا تا بعد از پنج سال بعد از پیوند، زمانی که بیماران و اهدا کنندگان از نظر Gamma Type همسان بودند و از نظر HLA غیر همسان، دو برابر بوده است. البته در مقایسه با آن هایی که از نظر  Gamma Type غیر همسان بودند. هم چنین این مطالعه نشان داد که احتمال بیماری میزبان – علیه – گرافت در صورتی که بیماران از نظر HLA و Gamma Type همسان باشند در مقایسه با افراد Gamma Type غیر همسان تا پنج برابر کمتر است.

این یک تکنولوژی ساده است که پیش از این استفاده نشده است.

این مطالعه نشان می دهد که این تست می تواند اهدا کننده ای را شناسایی کند که میزان بقای بیماران را بی نهایت بهبود ببخشد.

پایان مطلب/