تاریخ انتشار: پنجشنبه 01 آبان 1393
مگس های سرکه مبتلا به سرطان روده بزرگ می توانند  به حل معماهای ژنتیکی این بیماری در انسان کمک کنند

  مگس های سرکه مبتلا به سرطان روده بزرگ می توانند به حل معماهای ژنتیکی این بیماری در انسان کمک کنند

محققین در انستیتو تحقیقات زیست پزشکی بارسلونا مگس سرکه ای را به عنوان مدل تولید کرده اند که سرطان روده بزرگ در انسان را به نوعی شبیه سازی می کند. این محققین در مطالعه خود از ژنی کلیدی در تکوین این بیماری پرده برداشته اند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، موفقیتی که در این مطالعه محققین به آن دست پیدا کرده اند ایجاد سرطان در یک موجود بالغ با استفاده از سلول های بنیادی است که آنچه در اغلب انواع سرطان های انسانی اتفاق می افتد را شبیه سازی می کند. این مدل به آن ها اجازه می دهد برهمکنش های دقیق در تکوین سرطان را به خوبی شناسایی کنند، امری که با استفاده از تکنولوژی های موجود در مدل های موشی امکان پذیر نیست. اگرچه این مگس ها کولون ندارند اما دارای روده ای هستند که دارای کولون و رکتوم است و عملی مشابه کولون انسانی را انجام می دهد. این دانشمندان تولید مگس جهش یافته ای برای دو ژن کرده اند که در اغلب تومورهای کولون در انسان تغییر می کنند. این دو ژن Ras و APC است.

مزیت این مدل این است که به ما اجازه می دهد که تغییرات ژنتیکی را بسیار سریع تر کشف کنیم و در این بین مهم ترین ها را از کم اهمیت تر ها تشخیص دهیم و ببینیم که آن ها چه نقشی را دراین بین ایفا می کنند. انجام این آزمایشات ژنتیکی در موش بسیار وقت گیر و هزینه بر است اما مدل دروزوفیلا به محققین این اجازه را می دهد که مسیرهایی را که تصور می کنند در ایجاد سرطان کولون دخیل هستند سریع تر آنالیز کنند. همه این ژن ها دارای عملکردهای مرتبط با همی هستند و این گروه روی ژنی که در دروزوفیلا Mirror و در انسان Irx خوانده می شود فوکوس کرده اند. آزمایشات روی مگس سرکه نشان داد که این ژن منجر به رشد تومور در مراحل اولیه سرطان  انسانی می شود و مشکلی که امروزه در سرطان های انسانی با آن روبرو هستیم این است که نمی دانیم در مراحل اولیه چه اتفاقاتی می افتد و این مدل اجازه مطالعه بهتر تکوین سرطانن را می دهد. این محققین براین باورند که ژن Irx انسانی هدف خوبی برای داروها است. هم چنین این محققین دریافته اند که این مگس های سرکه می توانند کاندیدای مناسبی برای مطالعه اثر مولکول های دارویی در مبارزه با سرطان باشند. دروزوفیلا می تواند به عنوان مرحله ای بینابینی در فاز های in vitro و تست کردن این داروها در مهره داران باشد. هم چنین این مدل می تواند از یک طرف مزیت های زیادی در in vitro داشته باشد و بسیاری از مولکول ها را با کمترین دوز تست کرد و از طرف دیگر، به عنوان یک موجود زنده بسیاری از مزیت های مدل جانوری را نشان می دهد و مولکول های سمی و آن هایی که جذب ضعیفی دارند، بسیار سریع حذف می شوند. با توجه به آنچه گفته شد این محققین به دنبال استفاده از این مگس ها برای تست کردن گروه وسیعی از مولکول ها علیه سرطان هستند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه