به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، این محققین دریافته اند که 6-thio-2-deoxyguanosine می تواند رشد سلول های سرطان را در محیط کشت متوقف کند و رشد تومور را نیز در موش ها کاهش دهد. آن ها می گویند که استفاده از این ماده با غلظت های بسیار کم هم کارایی وسیعی را بر علیه لاین های سرطانی دارد و هم می تواند موجب چروکیدگی یا کاهش رشد تومورها در موش شود.

مولکول 6-thiodG می تواند با هدف قرار دادن یک مکانیسم منحصر بفرد که در تنظیم مدت زمان زنده بودن سلول ها نقش دارد و یک نوع ساعت پیری است عمل کند. این ساعت بیولوژیک به وسیله ساختارهای DNA به نام تلومرها تعریف می شود که انتهای کروموزوم های سلولی را می پوشانند و مانع از آسیب آن ها می شوند و با هر تقسیم سلولی کوتاه تر می شوند. زمانی که این تلومرها تا یک طول حیاتی کوچک می شوند، سلول نمی تواند بیش از این زنده بماند و طی فرایند آپوپتوز می میرد. سلول های سرطانی با استفاده از یک کمپلکس پروتئینRNA به نام تلومراز از این مرگ جان سالم به در می برند. تلومراز مانع از کوتاه شدن تلومر طی فرایند تقسیم سلولی می شود. داروهایی ساخته شده اند که مانع از عملکرد این آنزیم می شوند اما مشکلی که وجود دارد این است که این داروها باید مدت زمان طولانی مصرف شوند تا موجب مرگ سلولی یا پسرفت تومور شوند که این خود موجب سمیت های قابل توجهی می شود. دلیل این طول کشیدن این است که سلول ها در هر تومور دارای کروموزوم هایی با تلومرهایی با طول مختلف هستند که برای هر این که مرگ سلولی اتفاق بیافتد هر کدام از آن ها باید کوتاه شود.

مولکول6-thiodG ترجیحا به عنوان سوبسترایی برای تلومراز عمل می کند و راهی را که سلول های طول تلومرشان را حفظ می کنند تخریب می کند. از آنجایی که 6-thiodG به طور طبیعی در تلومرها وجود ندارد، وجود آن به عنوان یک سیگنال هشدار عمل می کند که برای سلول به عنوان آسیب شناخته می شود. در نتیجه، سلول تقسیم را متوقف می کند و می میرد. تلومراز یک هدف انکولوژی در سطح جهانی است. استفاده از تلومراز برای الحاق کردن تولیدات سمی به درون تلومرها بسیار راه کار ترغیب کننده ای به نظر می رسد. مانند بسیاری از ترکیبات مهارکننده تلومراز، محققین عوارض جانبی شدیدی در خون، کبد و کلیه موش هایی که با 6-thiodG تیمار شده بودند، مشاهده نکردند. از آن جایی که تلومراز تقریبا در همه سلول های سرطانی انسانی بیان می شود. این مطالعه روش نوآورانه ای را برای هدف قرار دادن سلول های سرطانی بیان کننده تلومراز با کمترین عوارض جانبی روی سلول های طبیعی ارائه می دهد.

پایان مطلب/