به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تا به امروز تصور می شد که ژنتیک نقش اندکی در بیماری مانند ALS دارد و این محیط است که نقش اصلی را ایفا می کند. در حال حاضر دو تا سه هزار نفر در استرالیا با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند. بیماری نورون های حرکتی، گروهی از بیماری ها است که در آن سلول های عصبی مغز و طناب نخاعی که عضلات را کنترل می کنند و فرد را قادر به حرکت، تکلم، تنفس و بلع می کنند، رفته رفته تحلیل می روند و می میرند. در این بیماری مرگ می تواند به دلیل نارسایی تنفسی اتفاق می افتد. یافته های این مطالعه جدید نشان می دهد که تغییرات ژنتیکی در بسیاری از موارد بیماری های نورون های حرکتی گاه و بیگاه دخیل هستند و این تغییرات از یک یا دو منبع حاصل می شود. افراد مبتلا یا این تغییرات را از والدین ظاهرا طبیعی شان به ارث می برند یا واریته های ژنی جدیدا تغییر یافته ای دارند که از والدین به ارث نرسیده اند. در تلاش برای شناسایی واریته های ژنتیکی که در این بیماری نقش دارند، محققین ژن های کد کننده پروتئین مربوط به 44 فرد تحت بیماری های نورون های حرکتی و والدینشان را توالی یابی کردند. آن ها دریافتند که دو نفر از هر پنج نفر فردی که تحت تاثیر این بیماری قرار گرفتند، دارای یک واریته ژنی مغلوب نادر به ارث رسیده از والدین هستند و یک چهارم آن ها نیز واریته های ژنی جدیدی را دارند که از والدینشان به ارث نرسیده است. این محققین اعتقاد دارند که این واریته های ژنی کاندیدای مناسبی برای نقش بازی کردن در تکوین بیماری های نورون های حرکتی هستند. بسیاری از این واریته های ژنی در بسیاری از بیماری های دیگر مرتبط با مغز مانند آلزایمر نیز وجود دارد.

پایان مطلب/