به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در ایالات متحده سالانه بیش از 2میلیون نفر متحمل جراحی rotator cuff می شوند تا تاندون شانه ای آن ها مجددا به سر استخوان بازو متصل شود. اشک های rotator cuff می تواند در اثر افتادن و یا بلند کردن یک وسیله بسیار سنگین اتفاق بیافتد ولی عمدتا این امر به دلیل پیری یا استفاده بیش از حد است. در این مطالعه محققین 90 بیمار را که مورد جراحی rotator cuff قرار گرفته بودند با توجه به اندازه rotator cuff، محل پاره شدن تاندون، وضعیت شانه، جنس و سن مورد مطالعه قرار دادند. 45 نفر از آن ها تزریقاتی از سلول های بنیادی مزانشیمی تغلیظ شده مغز استخوان را در محل اسیب دریافت کردند و 45 نفر از آن ها بدون استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی، rotator cuff شان ترمیم یافت و مجددا متصل شد.

تصاویر اولتراسوند به صورت ماهانه و به مدت 24ماه از بیمار گرفته شد. علاوه براین، تصاویر MRI نیز از شانه بیماران طی دوره های سه و شش ماه، یک ساله، دو ساله و 10 ساله گرفته شد. ظرف شش ماه، همه 45 بیمار که سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت کرده بودند، rotator cuff در آن ها ترمیم شد. استفاده از مغز استخوان تغلیظ شده  مانع از گسستگی و retear بیشتر شد. ده سال بعد از جراحی، rotator cuff سالم در 39 نفر(87 درصد) از بیماران دریافت کننده سلول های بنیادی مزانشیمی و 20 نفر(44 درصد) از کسانی که این سلول ها را دریافت نکرده بودند مشاهده شد. علاوه براین، برخی از retearها یا اشک های جدید بعد از یکسال اتفاق افتاد که این واقعه بیشتر در مورد بیمارانی اتفاق افتاد که سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت نکرده بودند. مشاهدات در گروه درمان شده بوسیله سلول های بنیادی مزانشیمی پتانسیل درمانی این سلول ها را هم به صورت بلند مدت و  هم کوتاه مدت برای درمان rotator cuff تایید می کند.

پایان مطلب/