به گزارش بنیان به نقل ازnews-medical.net،  سلول هایی که مسئول کل این مشکلات هستند و در مغز استخوان باقی می مانند را سلول های بنیادی لوکمیایی(LSCs) می نامند. مطالعه سلول های بنیادی لوکمیایی نه تنها از این جهت مهم است که چگونه لوکمیا اولین بار اتفاق می افتد بلکه موجب درک این مطلب می شود که چرا افراد بعد از درمان مجددا دچار عود این بیماری می شوند. سلول های بنیادی لوکمیایی اغلب قادرند از درمان های انجام شده روی مغز استخوان مخفی شوند و رسیدن داروهای شیمی درمانی یا پرتودرمانی به سلول ها در مغز استخوان سخت تر از سلول های موجود در گردش خون است. به همین دلیل، برخی از افراد در معرض خطر بالای عود مجدد، پیوند مغز استخوان دریافت می کنند تا تمام سلول های بنیادی خون شان اعم از سالم و لوکمیایی با سلول های بنیادی یک فرد سالم یا سلول های بنیادی خونی سالم خود فرد جایگزین شود. محققین در دانشگاه استنفورد موتاسیون هایDNA منجر به لوکمیای میلوئید حاد را مورد آنالیز قرار دادند و آن را با سلول های بنیادی خونی طبیعی مورد مقایسه قرار دادند. محققین می گویند به طور میانگین پنج موتاسیون در یک قطعه کوچک از DNAلازم است تا سلول های خونی طبیعی تبدیل به سلول های لوکمیک شوند. جالب این است که برخی از سلول های بنیادی خونی طبیعی در این افراد سه یا چهار تا از این جهش ها را دارند که مبین است است که اگرچه این سلول ها هنوز لوکمیایی نیستند اما مستعد لوکمیایی شدن هستند و این فرایند را درمان هایی مانند شیمی درمانی می تواند شدت ببخشد. یعنی این سلول های بنیادی پیش لوکمیایی بعد از شیمی درمانی(به علت آسیب بیشتر DNA) تبدیل به سلول های سرطانی لوکمیایی می شوند. بنابراین به نظر می رسد درک مناسب سلول های بنیادی لوکمیایی می تواند به ایجاد استراتژی های درمانی قوی تر و هدفمندتر کمک کند.

پایان مطلب/