به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین می گویند که این کشف احتمال دستکاری سرنوشت MPPها یا سلول های بنیادی والدی را افزایش می دهد و می توان روزی از آن ها برای فائق آمدن بر عدم تعادل و یا نواقص سیستم خونی به دلیل پیری با بیماری های خونی غلبه کرد. عدم تعادل های مشابه با شرایط ذکر شده نیز می تواند بعد از پویند مغز استخوان و یا پیوند سلول های بنیادی خون بند ناف برای بیماران اتفاق بیافتد. اغلب بیماران تا زمانی که سلول های بنیادی پیوند شده بتوانند مقدار خون کافی را برای به تعادل رساندن تولید کنند، احتیاج به تزریق خون و پلاکت دارند. محققین الگوهای بیان ژن و سیگنالینگ سلولی را بررسی کرده اند تا تعیین کنند که کدام مسیرهای تکوینی در زمان تولید سلول های دختری از سلول های بنیادی خون ساز فعال هستند و منجر به کل سلول های سیستم خونی ما می شوند. در این مطالعه جدید محققین از مدل موشی استفاده کرده اند تا پاسخ های سلول های بنیادی خون ساز طی پیوند را کشف کنند. این سلول ها، توان خودنوزایی بالایی دارند و سلول های پیش سازی را بوجود می آورند که قادر به خودنوزایی و پیوند شدن به استخوان نیستند و تبدیل به نسلی از سلول های تخصص یافته می شوند. این محققین دریافتند که اولین سلول های دختری که از سلول های بنیادی خون ساز بوجود می آیند، مجزا هستند و تمایل دارند که رده های مختلف سلول های تخصص یافته تبدیل شوند. آن ها دو نوع سلول دختری به نام MPP2و MPP3 را شناسایی کردند که تحت شرایط طییعی نادر هستند. آن ها به همراه یکدیگر و یک نوع سلول دختری شایع تر به نام MPP4 برای کنترل تولید خون عمل می کنند. سلول های MPP2 تمایل به تولید سلول های قرمز خونی و پلاکت ها دارند در حالی که سلول های MPP3 تمایل به تولید سلول های التهابی دارند. سلول های MPP4، تولید کننده های اصلی لنفوسیت ها هستند. نتایج نشان می دهد که طی پیوند، سلول های بنیادی خون ساز خودنوزایی شان را کاهش می دهند و در عوض رو به تولید سلول های MPP2 و  MPP3 می آورند تا سلول های خونی مورد نیاز را بسازند. در گام بعدی محققین در صدد هستند دریابند که آیا می توان با دستکاری مسیرهای تکوینی منجر به تخصصی شدن سلول ها، تولید مقادیر مورد نیاز از سلول های خونی را به دست آورد یا خیر.

پایان مطلب/