به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین در دانشگاه کالیفرنیا با استفاده از نمونه های توموری انسان و مدل های موشی کشف کرده اند که ویژگی های سلول های بنیادی سرطانی به وسیله تغییرات اپی ژنتیکی تعیین می شود. این مطالعه گزارش می دهد که آنزیمی به نام دمتیلاز خاص لیزین1(LSD1) ژن های لازم برای حفظ ویژگی های سلول های بنیادی سرطانی را در گلیوبلاستوما خاموش می کند. این فعالیت اپی ژنتیکی به توضیح این که چگونه گلیوبلاستوما در برابر درمان ها مقاومت نشان می دهند. مطالعات نشان می دهد که داروهای مدیفه کننده سطوح LSD1 می تواند روش درمانی را برای گلیوبلاستوما ارائه دهد. محققین در این مطالعه برای اولین بار نشان داد که سلول های گلیوبلاستومایی که از نظر ژنتیکی مشابه بودند و از بیماران جداسازی شدند،زمانی که به مدل های موشی پیوند شدند دارای تومورزایی متفاوتی بودند. این مشاهده نشان می دهد که اپی ژنتیک بیش از ژنتیک در تومورزایی سلول های بنیادی سرطانی گلیوبلاستوما تعیین کننده است. محققین می گویند که فاکتور های اپی ژنتیکی تعیین می کنند که آیا سلول های گلیوبلاستوما می توانند همانند سلول های بنیادی سرطانی در حضور فراوانی LSD1 به طور بی نهایت تکثیر کنند یا خیر. آنزیم LSD1 تگ های شیمیایی متیل را از DNA بر می دارد و شماری از ژن های مورد نیاز برای حفظ ویژگی های سلول های بنیادی سرطانی را خاموش می کنند که ار جمله آن ها می توان MYC، SOX2، OLIG2 و POU3F2 را نام برد. این پلاستیسیتی مکانیسمی را نشان می دهد که به موجب آن گلیوبلاستوما به درمان مقاومت نشان می دهد. محققین می گویند که نتایج ما نشان می دهد که فرایندهای برنامه ریزی مشابه تعیین می کنند که آیا سلول های سرطانی می توانند رشد نامحدودی داشته باشند یا خیر.

پایان مطلب/