تاریخ انتشار: شنبه 24 مرداد 1394
اثر ترکیبی سلول های بنیادی لیگامنت و خون بند ناف روی ترمیم لیگامنت

  اثر ترکیبی سلول های بنیادی لیگامنت و خون بند ناف روی ترمیم لیگامنت

پیوند سلول های بنیادی مشتق از بافت لیگامنت یک روش امیدوارکننده در ترمیم لیگامنت آسیب دیده بوده است. در این میان عصب زایی و رگزایی نقش مهمی را در بهبود و بازآرایی لیگامنت ایفا می کند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، اخیرا محققین در دانشگاه Jiao Tong شانگهای گزارش داده اند که سلول های CD34+ مشتق از  خون بند ناف انسانی می توانند موجب رگزایی های جدید شوند. بنابراین، آن ها مجموعه ای از آزمایشان را برای تست این فرضیه که ترکیب سلول های CD34+ مشتق از سلول های بنیادی لیگامنت و خون بند ناف اثرات سینرژیکی روی بهبود تاندون دارد. سلول های CD34+ مشتق از سلول های بنیادی لیگامنت و خون بند ناف جداسازی و کشت داده شدند. پیش از این آسیب لیگامنت رت ها با سلول های بنیادی مشتق از لیگامنت یا سلول های CD34+ صورت گرفته بود. پاسخ به این سلول درمانی به وسیله ارزیابی های مشاهده ای، بافت شناسی و تست های بیومکانیکی دو و چهار هفته بعد از تیمار صورت گرفت. اگرچه سلول درمانی در هر گروه ریکاوری های مورفولوژیک و ماکروسکوپیک را در لیگامنت در حال بهبود القا کرد،استفاده ترکیبی از سلول های CD34+و سلول های بنیادی مشتق از لیگامن منجر به افزایش کیفیت ترمیم شد. تراکم مویرگی به طور معناداری در گروه پیوند سلول های CD34+ در مقایسه با سایر گروه ها در هفته دو بالاتر بود. هم چنین نتایج نشان داده است که ترکیب سلول های CD34+ و سلول های بنیادی لیگامنتی به عنوان یک درمان سلولی موجب بهبود و احیا عملکرد بیوشیمیایی لیگامنت آسیب دیده کی شود. با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که استفاده ترکیبی از این دو منبع می تواند استراتژی موفقیت آمیزی برای آسیب لیگامنتی است.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه