به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، تیمی ار محققین به سرپرستی پروفسور راب لوکاس مطالعه پیشگامانه ای را انجام داده اند که ممکن است به افرادی که از رتینیت پیگمنتوزا رنج می برند کمک کند. این درمان از طریق بیان یک پروتئین انسانی حساس به نور به نام اُپسین استوانه ای در سلول های آسیب ندیده شبکیه عمل می کند و آن ها را به سلول های خاصی به نام فتورسپتور تبدیل می کند که قادر به دیدن هستند. آن ها مطالعه را روی یک موش مبتلا به فرم وراثتی و پیشرفته رتینیت پیگمنتوزآ انجام دادند که دچار نابینایی شده بود. بعد از تیمار، موش قادر به تشخیص نور سوسو از نور ثابت بود و می توانست الگوهای فضایی و حرکتی را تشخیص دهد. این مطالعه می تواند تلاشی هدفمند برای مبارزه با نابینایی با استفاده از پروتئین های انسانی باشد. رتینیت پیگمنتوزآ دلیل یک پنجم نابینایی ها در سراسر دنیا است و طی این بیماری فتورسپتور های مخروطی و استوانه ای شبکیه از بین می رود. پروفسور لوکاس می گویند ما در صدد هستیم که راه هایی را برای احیای حساسیت های نوری شبکیه در اختلالاتی مانند رتینیت پیگمنتوزآ بیابیم. غربالگریهای کامپیوتری استاندارد نشان داده است که پروتئین اُپسین می تواند در درمان این عارضه موفق باشد.

پایان مطلب/