به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، دکتر کرووک در UCLA می گوید که این ژن هایی که ما یافته ایم را با RNAهای طویل کد نشونده یا LncRNA می نامند. این ژن ها بخش ناشناخته ژنوم ما(نیمه تاریک) را تشکیل می دهند، زیرا همانند ژن های مربوط به mRNAها، هیچ پروتئینی را تولید نمی کنند. عملکرد LncRNAها به خوبی شناخته نشده است اما روز به روز بر این واقعیت که این LncRNAها در چگونگی عملکرد سایر ژن ها نقش حیاتی دارند، بیشتر صحه گذاشته می شود. این محققین در UCLA از آخرین دستاوردهای تکنولوژی در زمینه جداسازی سلول و غربالگری های ژنتیک و هم چنین بیوانفورماتیک برای شناسایی ژن های LncRNA استفاده کرده اند. این تیم، سلول های بنیادی خون ساز نادر و سلول های پیش ساز را از مغز استخوان و بافت غده تیموس انسان بالغ جداسازی کردند و اطلاعات ژنتیکی مربوط به این سلول ها را استخراج کردند. در نهایت با استفاده از بیوانفورمانیک به شناسایی و آنالیز LncRNA در سلول ها پرداختند. دکتر کرووک می گوید که یافته های ما بسیار حیرت انگیز است زیرا منابع اطلاعاتی عظیم و منحصر بفردی را برای جامعه ایمونولوژیست ها فراهم می آورد. وی می گوید که ما اینک می توانیم روی ژن های LncRNAی خاصی که در هر مرحله از تکوین سلول های ایمنی مهم هستند متمرکز شویم و دریابیم که چگونه آن به صورت منفرد یا جمعی برای کنترل فرایند تکوین عمل می کنند. اگر ما بتوانیم دریابیم که سیستم ایمنی چگونه در طول زندگی تولید و حفظ می شود، می توانیم راه هایی را برای بهبود تولید سلول های ایمنی بعد از فرایندهایی مانند شیمی درمانی یا رادیودرمانی و پیوند مغز استخوان پیدا کنیم.

پایان مطلب/