به گزارش بنیان به نقل از stem cell reports، به منظور حل این مشکلات، نیاز به ایجاد مدل های آزمایشگاهی برای ارزیابی مراحل مختلف آلودگی کبدی به مالاریا و تست های دارویی امری ضروری است. محققین در دانشگاه کمبریج براین باورند که سلول های بنیادی پرتوان القایی این پتانسیل را دارند که از آن ها در این گونه مطالعات استفاده شود. آن ها می گویند می توان از سلول های شبه هپاتوسیتی(iHLCs) مشتق از iPSCها برای تسهیل مطالعه روی ژنوم میزیان و برهمکنش های میزبان- انگل و کشف اهداف جدید برای داروهای ضد مالاریایی استفاده کرد. با توجه به همین مطلب آن ها عفونت های مالاریایی در مرحله کبدی را با استفاده از گونه های مختلف انگل پلاسمودیوم در سلول های شبه هپاتوسیتی شبیه سازی کرده اند و نشان داده اند که سلول های تمایز یافته در مرحله هپاتوبلاستی شدیدا به عفونت مالاریایی نفوذپذیر هستند. تست داروهای ضد مالاریایی روی این مدل های سلولی نیز نشان داده است که سلول های شبه هپاتوسیتی قابلیت متابولیز داروهای ضد ویروسی را دارند و به نظر می رسد که بلوغ شیمیایی سلول های شبه هپاتوسیتی می تواند پتانسیل آن ها برای تست های دارویی ضد ویروسی را افزایش دهد.

پایان مطلب/