به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مطالعه که روی مدل موشی انجام شده است این پتانسیل را دارد که برای دختران و زنانی که متحمل درمان هایی سرطانی می شوند استفاده شود. درمان های سرطانی متداول مانند شیمی درمانی می توانند روی سلامت تولیدمثلی این زنان تاثیر بگذارند. محققین فولیکول های تخمدانی اولیه را جداسازی کردند. این فولیکول ها حاوی تخمک و سلول های پشتیبان بودند. سپس این فولیکول ها درون یک ژل کپسوله شده و مجددا به موش ایمپلنت شدند. همه موش هایی که این پیوند فولیکول را دریافت کردند سیکل های تخمدانی طبیعی شان را مجددا از سر گرفتند و یک سوم آن ها هم بچه دار شدند. برای بسیار از خانم های جوانی که مبتلا به سرطان تشخیص داده می شوند، به دلیل نگرانی هایی که در مورد باروری شان بعد از درمان های سرطانی وجود دارد، تصمیم گیری برای شروع درمان بسیار سخت است. در حال حاضر گزینه موجود برای حفظ باروری شامل فریز کردن جنین یا تخمک است که نیازمند تحریک هورمونی برای تخمک گذاری است. این تحریک هورمونی برای بسیاری از بیماران جوان مقدور نیست و در نتیجه بسیاری از آن ها سعی در به تاخیر انداختن درمان دارند که خود مشکلات دیگری را در پی دارد. این مطالعه گزینه مناسبی برای بیمارانی محسوب می شود که هم نگران باروری شان هستند و هم نمی توانند تحریک هورمونی را تحمل کنند. از طرف دیگر تست های بعد از پیوند نشان داده است که این بافت های پیوندی حاوی فولیکول محتوی بافت سرطانی نبوده اند که منجر به عود مجدد سرطان شود. تخمدان می تواند ده ها، صدها و شاید هزاران فولیکول داشته باشد که اگر ما بتوانیم این خزانه غنی را حفظ کنیم می توانیم شانس تولید مثل را در آینده افزایش دهیم.

پایان مطلب/