به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، این نانو بمب ها ممکن است بر سد زیستی که مانع از طراحی عوامل تغییر دهنده فعالیت ژن ها در سلول های بنیادی سرطانی می شود، غلبه کند. این عوامل ممکن است سلول های سرطانی را بکشند یا رشد آن ها را متوقف کنند. جنس عواملی که معمولا موجب تغییر بیان ژن ها می شوند عموما از RNA‌است که معمولا نمی شود از آن ها به عنوان دارو استفاده کرد زیرا آن ها به راحتی در جریان خون تجزیه می شوند. در نتیجه در این مطالعه این مواد را درون نانوذره هایی که سلول های توموری را هدف قرار می دهند بسته بندی کردند و در نتیجه مشکل مذکور حل شد. البته این نانوذره ها یک مشکل دیگر را نیز حل کرده اند: زمانی که سلول های سرطانی نانوذره های معمولی را جذب می کنند آن ها را درون بخش هایی به نام اندوزوم محصور می کنند و در نتیجه این نانوذرات نمی توانند به هدف اصلی شان در سلول برسند و بعد از مدتی در آن جا تجزیه می شوند. اما این نانوذره های جدید حاوی ماده شیمیایی جدید هستند که تبخیر می شود و منجر می شود که زمانی که این نانوذره ها در معرض نور لیزر نزدیک مادون قرمز قرار گرفتند تا سه برابر اندازه خود متورم شوند. اندوزوم متورم شده و می ترکد و در نتیجه RNA‌درون سلول پراکنده می شود. محققین معتقدند با استفاده از این نانوذره ها که از جنس بی کربنات آمونیوم هستند و زمانی که در معرض نور مادون قرمز قرار می گیرند تبخیر می شوند، می توان  اندوزوم ها را به نوعی منفجر کرد. استفاده از این نانوذره ها در مدل های جانوری سرطان پروستات، حاکی از تخریب سلول های بنیادی سرطانی به وسیله این نانوذره ها است. عامل درمانی که در این نانوذره ها بارگیری شد، میکروRNAی 34a یا  miR-34a‌ بود.

پایان مطلب/