به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، بیماری اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک یا ALS، بیش از 12000 نفر را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار داده است. این بیماری معمولا افراد بین 40 تا 70 سال را تحت تاثیر قرار می دهد و متاسفانه در حال حاضر درمان موثری برای آن ها نیست و این بیماران بعد از این که دچار ناتوانی های حرکتی شدند، ظرف مدت پنج سال می میرند. برای درک بهتر این بیماری، محققین در انستیتو طب بازساختی سدراس-سینایی محققین سلول های پوستی این بیماران را به سلول های بنیادی پرتوان القایی تبدیل کردند. این درحالی است که این سلول های بنیادی ناهنجاری های ژنتیکی مربوط به این بیماران را به همراه دارند. محققین این سلول های بنیادی را به نورون های حرکتی تمایز دادند و از آن ها برای مدل سازی ALS‌استفاده کردند. این سلول ها، نورون های جنینی و نابالغ تری در مقایسه با نورون های بالغ تحت تاثیر ALS‌قرار گرفته بودند. آنالیزهای ریز به ریز مجموعه بزرگی از ژن ها، محققین نشان دادند که چگونه ممکن است ALS روی نورون ها در حالی که در حال پیر شدن و متحمل تغییرات پیری شدن هستند تاثیر می گذارد. در مجموع به نظر می رسد که محققین نیاز به طراحی روش هایی دارند که سلول های iPS را به نورون های حرکتی نخاعی بسیار شبیه به ورژن های پیرتر و بالغ تر در بیماران مبتلا به ALS تبدیل کند. اگر بخواهیم این یافته ها را در یک جمله و به زبان ساده بیان کنیم باید بگوییم استفاده از نورون های حرکتی برای مدل سازی بیماری های عصبی نیازمند پیر شدن آن ها در ظروف آزمایشگاهی است.

پایان مطلب/