به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، یکی از این مکانیسم ها کاهش جذب کالری در غیاب سوء تغذیه است که آن را تحت عنوان محدودیت کالری نیز می شناسند و مطالعات متعدد نشان داده است که می تواند طول عمر بسیاری از موجودات را افزایش دهد. به منظور نشان دادن این مطلب که آیا محدودیت کالری روی بازسازی عضلات اسکلتی نیز اثر می گذارد یا خیر، دکتر واگرز در HSCI، موش ها را به مدت 12 هفته تحت رژیم غذایی محدود از نظر انرژی قرار داد. زمانی که جانوران مورد آسیب عضلانی قرار گرفتند، به صورت شدیدتر و قدرتمندتری پاسخ دادند و آسیب را به صورت سریع تر و موثرتر از موش های کنترل ترمیم کردند. با دانستن این مطلب که تغییر جذب مواد غذایی در جانوران واقعا پتانسیل ترمیم عضلانی آن ها را افزایش می دهد، محققین به این مطلب پرداختند که آیا محدودیت کالری پتانسیل پیوند آن ها را نیز افزایش می دهد یا خیر. به این منظور، آن های موش های جوان را تحت محدودیت کالری قرار دادند و سلول های بنیادی را از عضلات آن ها بدست آوردند و آن ها را به موش های مدل برای دیستروفی عضلاتی پیوند کردند. سلول های بدست آمده از جانوران با محدودیت کالری در مقایسه با موش های کنترل، دو برابر فیبرهای عضلانی بیشتر تولید کردند که نشان می دهد که یک مداخله رژیمی ساده و کوتاه مدت می تواند استراتژی های پیوند سلولی و ترمیمی را به خوبی تقویت کند.

پایان مطلب/