به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، سلول های مذکور از آزمایشگاه ابا زبیر گرفته شده بود که پس دو سال تاخیر مشتاق به انجام این مطالعه بود. دکتر زبیر یک متخصص در زمینه سلول درمانی و طب بازساختی است و امیدوار است اطلاعاتی را در مورد سلول های بنیادی و اثر فضا و جاذبه روی آن پیدا کند. وی می گوید بسیار مشتاق است که دریابد آیا این سلول های خاص(بنیادی) که از مغز استخوان مشتق شده اند می توانند در حالت بی جاذبه ای(microgravity) به تولید انبوه برسند و برای درمان عارضه هایی مانند سکته استفاده شوند یا خیر. در حالت بی جاذبه ای و یا شرایطی مانند فضا، افراد یا اشیای به حالت بی وزنی می رسند. اثرات نبود جاذبه را می توان به صورت شناور بودن فضانوردان یا اشیاء در فضا مشاهده کرد. محموله فضایی مذکور هر گونه موادی که برای مطالعه و تحقیق در آن جا لازم است را با خود دارد و می تواند کلیدی برای آینده سلول درمانی باشد.

مطالعات نشان داده است که سلول های بنیادی التهاب را کاهش می دهند. آزمایشات اولیه نیز نشان داده است که تزریق و استفاده از سلول های بنیادی به جایگاه سکته، التهاب را بهبود می بخشد، زیرا این سلول ها فاکتورهایی را برای بازسازی نورون ها و عروق خونی تولید می کنند. مشکل بزرگی که در مورد این سلول های بنیادی وجود دارد این است که برای درمان کامل فرد به بیش از 200 میلیون سلول نیاز است که برای رسیدن به این تعداد بر روی زمین به بیش از چند هفته زمان نیاز است. این مشکل بویژه در مورد بیمارانی که خود قادر به اهدای سلول های بنیادی برای خودشان نیستند و گاها اهدا کننده های کافی نیز برای آن ها وجود ندارد، حادتر است. محققین با شبیه سازی حالت بدون جاذبه روی زمین نشان داده اند که سلول های بنیادی در حالت بی جاذبه ای به صورت سریع تر و معقول تری تکثیر می شوند. دلیل این که سلول ها در این حالت بهتر از ظروف آزمایشگاهی رشد و تکثیر می یابند، مشخص نیست اما برخی براین باورند که این شرایط مشابه با محیط شناور سلول های در حال تکوین در بدن است. دکتر زبیر معتقد است که در فضا، سلول های بنیادی می توانند به طور بی خطری در مقادیر وسیعی تکثیر کنند و فرصت مناسبی را در اختیار بیماران قرار دهند. یکی از اهداف مطالعه مذکور این خواهد بود که ژن های فعال شده در حالت بی جاذبه ای را شناسایی کنند و به آنالیز مراحل چرخه سلولی در این حالت بپردازند.

پایان مطلب/