به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین در مرکز دیابت Joslin مسیری را شناسایی کرده اند که به موجب آن چربی ها، میکروRNAها را انتقال می دهند که به تنظیم سایر اندام ها کمک می کنند. این مکانیسم ممکن است پتانسیل ایجاد رویکردهای درمانی جدید را داشته باشد. محققین پیشنهاد می کنند که امکان استفاده از ژن درمانی با استفاده از سلول های چربی برای درمان بیماری های متابولیکی، سرطان و سایر مشکلات کبدی و ... وجود دارد.

در مطالعه روی موش و سایر سلول های انسانی، آن ها به مطالعه نقش میکروRNAهایی که از سلول های چربی به صورت اگزوزوم به خون آزاد می شوند، پرداخته اند. محققین از مدل موشی استفاده کردند که به صورت ژنتیکی مدیفه شده بودند تا سلول های چربی آن ها نتواند میکروRNAها را تولید کند. در این موش ها که سلول های چربی شان میکروRNA تولید تمی کردند، جمعیت کلی میکروRNAهای موجود در گردش خون به طور معناداری کاهش یافت. این کاهش در میکروRNAها را می توان با پبوند چربی طبیعی به موش ها احیا کرد که نشان می دهد بسیاری از میکروRNAهای موجود در خون از چربی مشتق می شوند.

در ادامه محققین به مطالعه افرادی پرداختند که به دو شکل از لیپودیستروفی مبتلا بودند. در این مشکل سلول های چربی از بین می روند یا به دلایل ژنتیکی وجود ندارند. در هر دو دسته از افراد، محققین دریافتند که سطح میکروRNAهای موجود در لیزوزوم پایین تر از حد معمول است. این نشان می دهد که این میکروRNAهای تولید شده بوسیله چربی ممکن است به تشخیص مشکلات متابولیسمی مانند چاقی، دیابت نوع دو و بیماری های کبد چرب کمک کنند.

در ادامه آن ها نشان دادند که این میکروRNAهای موجود در اگزوزوم های آزاد شده در خون می توان بیان ژن را در برخی از اندام های دیگر از جمله کبد و سلول های مغزی و عضلانی تنظیم کنند. آن ها براین باورند که می توان با یک بیوپسی کوچک از چربی زیرپوستی، سلول های چربی را برای ساخت میکروRNAها مدیفه کرد و مجددا سلول ها را به بیماران بازگرداند و سپس امیدوار بود که این منجر به تنظیم ژن هایی شود که به طور طبیعی تنظیم نمی شوند. به نظر می رسد که می توان از چنین رویکردی برای ژن درمانی و درمان بیماری هایی مانند کبد چرب استفاده کرد.

پایان مطلب/