به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، ساعت های تکوینی از اهمیت بسیار زیادی در طب بازساختی برخوردارند زیرا همه انواع سلول ها برای رشد و رسیدن به بلوغ به یک بازه زمانی نیاز دارند که مفید بودن آن ها در درمان های انسانی را محدود می کند. تیمی از محققین طب بازساختی در انستیتو Morgridge به مطالعه این امر پرداخته اند که آیا نرخ تمایز سلول های بنیادی می تواند در آزمایشگاه تسریع شود و این سلول ها به صورت سریع تری در دسترس بیماران قرار گیرند یا خیر.

در این مطالعه آن ها محدودیت ساعت های تکوینی را طی تمایز عصبی در سلول های بنیادی انسانی تست کردند. ابتدا، آن ها به دقت نرخ تمایز سلول های در حال رشد در ظروف آزمایشگاهی را با نرخ رشد سلول های انسانی در رحم بررسی کردند. سپس، آن ها سلول های بنیادی انسانی را درون یک موش میزبان رشد دادند که در آن جا این سلول ها بوسیله فاکتورهایی مانند خون، هورمون های رشد و مولکول های پیام رسان احاطه شدند. در واقع این سلول های انسانی درون گونه ای قرار گرفتند که در مقایسه با انسان رشد سریع تری دارد.

در هر دو مورد، ظروف آزمایشگاه و درون یک گونه متفاوت، در زمان بندی تکوینی و ذاتی سلول ها تغییری حاصل نشد که نشان می دهد تغییر محیطی تاثیری روی سلول ها نداشته است. آن ها دریافتند که درون سلول ها یک فرایند بسیار ذاتی وجود دارد. در واقع درون آن ها ساعت های خود کدکننده ای درون سلول ها وجود دارد که به یک محرک از مادر یا رحم یا حتی سلول های مجاور برای تغییر دادن سرعت شان نیاز ندارند. در حالی که این مطالعه نشان می دهد که زمان بندی درون سلول ها یک فرایند سرسخت است، اما مطالعات مختلفی نیز صورت گرفته است که نشان می دهد برخی فاکتورهای بالقوه می توانند به سلول ها کمک کنند که سرعت تکوینی شان را تغییر دهند.

یکی از جنبه های مثبت چنین مطالعاتی این است که می توان دریافت چگونه سلول های بنیادی می توانند درون ظروف آزمایشگاهی به طور کامل مشابه طبیعت عمل کنند و خبر خوب این است که ما می توانیم سلول های بنیادی گونه های مختلف را بگیریم و آن ها را درون ظروف کشت قرار دهیم و مطمئن باشیم که آن چه برای آن ها اتفاق می افتد شبیه شرایط طبیعی است. این خبری بزرگ و جالب برای مطالعات در زمینه جنین شناسیی و درک آن چه در رحم اتفاق می افتد و هم چنین مدل سازی شرایط تکوینی برخی از بیماری ها محسوب می شود.

پایان مطلب/