به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، ساعت های معمولی می توانند گذران سن زمانی را اندازه بگیرند اما آن چه ساعت اپی ژنتیک خوانده می شود می تواند سن زیستی را اندازه گیری کند. ساعت های اپی ژنتیک پیش از این وجود داشته اند تا سرعت پیری را در انسان منعکس کنند، اما به منظور اندازه گیری و تست اثرات مداخلات در آزمایشگاه، محققین BWH یک ساعت پیش بینی کننده سن را برای مطالعات موشی طراحی رکدند. این ساعت جدید به طور صحیحی سن زیستی موش و اثرات فاکتورهای ژنتیکی و رژیمی را پیش بینی می کند و ابزار جدیدی را در اختیار جامعه علمی قرار می دهد که به درک بهتر فرایند پیری و تست کردن مداخلات جدید کمک می کند.

برای ایجاد این ساعت، محققین نمونه های خونی 141 موش را گرفتند و از بین بیش از دو میلیون جایگاه، 90 جایگاه را متیلوم(methylome) انتخاب کردند که می توانند سن زیستی را پیش بینی کنند. متیلوم به همه جایگاه های ژنتیکی متیله شده روی DNA‌گفته می شود که روی خوانش DNA اثر می گذارد. در گام بعد محققین اثرات مداخلاتی مانند محدود کردن کالری و ناک اوت کردن ژن ها که مشخص شده است طول عمر را افزایش می دهند و پیری را به تاخیر می اندازند، را تست کردند. هم چنین آن ها از این ساعت برای اندازه گیری سن زیستی سلول های بنیادی پرتوان القایی استفاده کردند.

محققین امیدوارند که تکنیک شان برای مطالعاتی که روی اثر مداخلات روی پیری را بررسی می کنند مفید باشد. در حال حاضر، سال ها زمان و میلیون ها دلار پول برای مطالعه موش طی دوره زندگی شان و تعیین اثر یک مداخله ساده طول می کشد. اگرچه هنوز گام بزرگی در غربالگری تمام متیلوم صورت نگرفته است اما این ساعت جدید می تواند برای مطالعاتی که سریع تر و در مقیاس وسیع تر صورت می گیرند، به کار گرفته می شود. هم چنین می توان از این بیومارکر برای پیری و یافتن مداخلاتی که می توانند طول عمر را افزایش دهند، استفاده کرد.

پایان مطلب/