به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، التهاب نقش حیاتی را در آسیب های تاندونی حاد و مزمن و بهبود آن ها بازی می کند و دکتر لی و همکارانش در دانشگاه کلمبیا براین باورند که یافته هایشان در زمینه ارتباط سلول های بنیادی تاندونی، تنظیم التهاب و درمان آسیب دیدگی های تاندونی می تواند پایه ای برای ایجاد درمان های جدید برای پارگی های و ساییدگی های تاندونی، تاندونیت، تاندونوپاتی و سایر آسیب دیدگی ها و بیماری های تاندونی باشد. در این مطالعه آن ها هم از مدل های انسانی برون تنی و هم مدل های رتی درون تنی استفاده کردند. سلول های بنیادی تاندونی جداسازی شده در آزمایشگاه، با سیتوکین های پیش التهابی(پروتئین هایی که می توانند برهمکنش های بین سلولی را تحت تاثیر قرار می دهند) تحریک شدند و بیان ژن های دخیل در تنظیم التهاب اندازه گیری شد. در مطالعات درون تنی یا in vivo، محققین پاسخ های التهابی ایجاد شده بوسیله سلول های بنیادی تاندونی شامل نفوذ ماکروفاژها و بیان سیتوکین های ضد التهابی یا پیش التهابی را در زمان های مختلف ارزیابی کردند. فاکتور رشد بافت پیوندی(CTGF) در هر دو مدل برای تحریک نقش های ضد التهابی سلول های بنیادی تاندونی استفاده شد. محققین دریافتند تولید سیتوکین های ضد التهابی سلول های بنیادی تاندونی القا شده با تحریک CTGF،منجر به بهبود تاندونی افزایش یافته و بازآرایی ماتریکس می شود. این یافته ها نشان می دهد که بین بهبود تاندون و التهاب ارتباط وجود دارد و نقش ضد التهابی سلول های بنیادی تاندونی را می تواند تقویت کرد.

پایان مطلب/