به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، این مطالعه نشان داده است که مدارهای حرکتی دارای عملکرد را می توان در خارج از بدن و با استفاده از نورون های حرکتی و سلول هایی که با آن ها در ارتباط هستند(سیناپس) ایجاد کرد و به طور دقیق و صحیح با تحریک نورون های حرکتی با یک الکترود و ردیابی فعالیت الکتریکی تا رسیدن به سلول عضلانی مرتبط با آن، میزان فعالیت سیناپسی را اندازه گیری کرد.

زمانی که نورون های حرکتی تحریک می شوند، نوروترانسمیترها را آزاد می کنند که غشای سلول های عضلانی را دپلاریزه می کنند. این موجب ورود کلسیم و سایر یون ها به سلول و منقبض شدن آن می شود. با اندازه گیری شدن این فعالیت می تواند میزان سلامتی کلی نورون حرکتی را اندازه گیری کرد.

این برآورد فعالیت می تواند اطلاعاتی را در مورد بسیاری از بیماری های مخرب عصبی مانند آتروفی نخاعی عضلانی و ALS که حاصل تخریب ارتباطات نورون های حرکتی و سلول های عضلانی هستند، ارائه کند. این محققین می گویند که فعالیت سیناپسی که آن ها توانستند با استفاده از سلول های عضلانی و نورون های حرکتی مشتق از سلول های بنیادی جنینی موش ایجاد کنند با آن چه در حالت طبیعی در خود موش دیده می شود بسیار شباهت داشت و نشان می دهد که این مدل ها می توانند به خوبی شرایط موجود زنده را شبیه سازی کنند. محققین تخریب ارتباطات سیناپسی را نشانه اولیه پیشرفت و شروع یک بیماری مخرب عصبی مانند ALS‌می دانند. برای اندازه گیری این ارتباطات و میزان فعالیت الکتریکی موجود در فضای سیناپسی محققین از یک تکنیک به نام Patch-Clamp دوگانه استفاده کردند که الکترودهایی را به غشای نورون حرکتی و سلول عضلانی وصل می کند و فعالیت الکتریکی بین آن ها را ثبت می کند. با استفاده از این روش، محققین می توانند یک پالس الکتریکی را به نورون حرکتی برسانند و پاسخ های صادره را از سلول های عضلانی دریافت و ثبت کنند و انقباضات عضلانی را نیز مشاهده کنند.

پایان مطلب/