به گزارش بنیان به نقل از medicalxpressف برخلاف اهمیت این بازه زمانی حیاتی، محققین تاکنون نتوانسته اند دریابند که چه چیزی موجب می شود که لانه گزینی تخم لقاح یافته و تا حدی تقسیم شده درون دیواره رحم به خوبی صورت نگیرد.

در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه میشیگان توانسته اند با کمک سلول های بنیادی ساختارهای رشد یافته در آزمایشگاهی را تولید کنند که می توان از آن ها در مباحث جنینی استفاده کرد. آن ها توانسته اند سلول های بنیادی پرتوان انسانی را برای تبدیل شدن به ساختاری که مربوط به روزهای اولیه تکوین جنینی است یعنی کیسه آمنیون تحریک کنند.

سلول ها به طور خود بخود برخی از ساختارهای مشابه و ویژگی های مولکولی ثابل مشاهده در کیسه آمنیون طبیعی که به صورت نامتقارن و به صورت ساختار شبه توپ توخالی حاوی سلول ها است شکل می دهند اما قادر به ایجاد سایر ترکیبات کلیدی جنین اولیه نیستند و در نتیجه نمی توانند به جنین طبیعی و مناسب تبدیل شوند. در واقع یکی دو هفته بعد از بارداری(لقاح)، یعنی زمانی که حتی خود زن از بارداری اش ممکن است بی خبر باشد، برخی از مراحل تکوینی جنین پیش می رود و بروز برخی از ناهنجاری ها می تواند به سقط منجر شود.

در این مطالعه همان طور که گفته شد محققین ساختار جدیدی از یک کیسه آمنیون جنینی بعد از لانه گزینی یا PASE را تولید کرده اند و توضیح داده اند که این ساختار کروی توخالی دارای دو قسمت مجزا است. نیمی از آن را سلول هایی تشکیل داده اند که اکتودرم آمنیوتیک هستند و نیم دیگر شامل سلول های اپی بلاست پرتوانی هستند که در طبیعت دیسک جنینی را می سازند. مرکز توخالی این کره، حفره آمنیوتیک را تداعی می کند که با تکوین بیشتر به کیسه مملو از مایعی تبدیل می شود که نقش محافظتی و نقش یک بالشتک را طی تکوین جنینی بازی می کند. شبیه سازی مراحل تکوینی این کیسه آمنیون موجب شد که محققین بسیاری از ژن ها و فاکتورهای دخیل در این مرحله تکوینی مهم را شناسایی کنند. درک این مراحل و فاکتورها و مکانیسم های دخیل در تکوین کیسه آمنیون می تواند دلیل ناموفق بودن بسیاری از باروری ها در همان روزهای اول را نشان دهد.

پایان مطلب/