به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، پروتئین های ریخت زای استخوانی(BMP)، نقش مهمی را در تکوین انسان بازی می کنند و در فرایندهایی مانند رشد، تکثیر و تمایز سلولی دخیل هستند. در تکوین طناب نخاعی، BMPها برای تشکیل نورون ها لازم هستند.

باتلر و همکارانش روی نورون های بینابینی حسی فوکوس کردند که در برهمکنش های محیطی بسیار مهم هستند. تاکنون درک این نورون های بینابینی حسی به اندازه نورون های بینابینی حرکتی مورد توجه قرار نگرفته است و همین موجب شده است که اطلاعات اندکی در این زمینه وجود داشته باشد.

مطالعات گذشته نشان داده است که غلظت های مختلف BMPها با تشکیل دسته های مختلف نورون های بینابینی حسی مرتبط است و تصور می شد که غلظت های کم BMPها منجر به یک دسته از نورون های بینابینی حسی و غلظت های زیاد آن منجر به دسته ای دیگر از این نورون ها می شود اما مدلی که این یافته را تایید کند وجود نداشت. اما دستکاری غلظت BMPها در طناب نخاعی جوجه نشان داد که نوع خاصی از BMP منجر به تولید نوع خاصی از نورون های بینابینی حسی می شود و این ربطی به غلظت ندارد.آن ها دریافته اند که افزایش غلظت نوع خاصی از BMP منجر به تولید اشکال مشابه تری از نورون های بنیابینی حسی می شود و منجر به ایجاد نورون های بینابینی کاملا متفاوتی نمی شود.

استفاده از سلول های بنیادی جنینی موشی در آزمایشگاه و اضافه کردن انواع خاص BMPها منجر به تولید دو نوع مختلف از نورون های بینابینی حسی نخاعی از سلول های بنیادی شد. نوع اول در کنترل درک فرد از موقعیت بدنش در فضا نقش دارد و proprioception نام دارد و دیگری در فعالیت های بدین ناشی از لمس نقش دارد. درک مکانیسم ها و فاکتورهای دخیل در تشکیل این نورون های بینابینی حسی از سلول های بنیادی می تواند در ایجاد درمان های هدفمند کمک کننده باشد.

پایان مطلب/