به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این رویکرد از تزریق وکتور ویروسی سنتتیک آدنو(AVV) به درون کانال خلفی نیمه مدور گوش داخلی استفاده می کند. ناشنوایی یکی از ناتوانی های شایع است که حواس و بالطبع زندگی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. در حال حاضر درمان بیولوژیک موثری برای ناشنوایی نیست و مطالعات صورت گرفته روی مدل های جانوری، از انتقال ژن به گوش داخلی به عنوان یک رویکرد امیدوار کننده برای تصحیح ناشنوایی های ژنتیکی در انسان یاد می کنند. با این حال، فقدان یک وکتور موثر که سلول های مویی گوش داخلی را برای انتقال ترانس ژن ها به گوش داخلی هدف قرار دهد، شدیدا مورد توجه قرار گرفته است اما راهی برای ترانسداکت موثر سلول های مویی در گوش بالغین یافت نشده است.

در مطالعه ای که اخیر در هاروارد صورت گرفته است، محققین برای اولین بار از پتانسیل تزریق ویروس به کانال خلفی نیمه مدور(کانالوستومی) موش بالغ به عنوان راهی برای انتقال ترانس ژن به گوش داخلی استفاده کرده اند. محققین از ورژن سنتتیک ویروس به نام AAV2/Anc80L65 برای انتقال ترانس به حلزون گوش موش استفاده کردند. نتایج نشان داد که تزریق این وکتور از طریق کانالوستومی تقریبا همه سلول های موی گوش داخلی را در سرتاسر مارپیچ حلزونی گوش تحت تاثیر قرار می دهد. این یافته ها نشان دهنده پتانسیل کانالوستومی برای انتقال ترانس ژن با استفاده از وکتور AAV برای ناشنوایی حسی عصبی در موش بالغ است. از آن جایی که این کانال نیمه مدور در انسان نیز در دسترس است، محققین امیدوارند رویکردی مشابه را در آینده برای ژن درمانی ناشنوایی انسانی استفاده کنند.

پایان مطلب/