به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در سلول های بدن انسانی خاموش و روشن شدن ژن ها بوسیله مدیفیکاسیون های شیمیایی صورت می گیرد که DNA‌و پروتئین های مربوطه را تغییر می دهند. این تغییرات اپی ژنتیکی ادامه دار بوده و در مرکز فرایندهایی قرار دارند که سلول های سالم را به سلول های سرطانی تبدیل می کنند. این مدیفیکاسیون ها را یکی از دلایل توانایی تکثیر نامحدود تومور و هم چنین مقاومت دارویی تومورها می دانند.

ترکیب جدیدی که بوسیله محققین شناسایی شده است، کورین(Corin) نام دارد که تغییرات اپی ژنتیکی را به طور تخصصی در سلول ها هدف قرار می دهد و می تواند بدون هر گونه عارضه جانبی، بقای بیماران را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.در حال حاضر، داروهای اپی ژنتیکی اندکی در بالین استفاده می شوند که شامل مهار کننده های هیستون داستیلازها(HDAC 1) است که برای درمان برخی از لنفوماها استفاده می شوند و مهار کننده های هیستون دمتیلازها(LSD1) است که برای درمان لوکمیا استفاده می شوند. اما این مهار کننده ها به دلیل این که پنجره درمانی محدودی دارند و با عوارض جانبی همراه هستند، نمی توانند به طور گسترده و برای تعداد زیادی سرطان مورد استفاده قرار گیرند. اما همان طور که گفته شد، محققین دانشگاه بوستون؛ جان هاپکینز و هاروارد با همکاری یکدیگر دارویی منحصربفرد موسوم به کورین را طراحی کرده اند که به طور تخصصی دمتیلازها و داستیلازها را در سلول ها مهار می کنند. کورین به دلیل این که می تواند دو هدف داشته باشد می تواند به صورت موثرتر و انتخاب شده تری کمپلکس های اپی ژنتیکی را در سلول های تیمار شده هدف قرار دهند. تست این ترکیب روی سیستم های کشت سلولی برای ارزیابی رشد سلول، تمایز و مهاجرت سلول های ملانومایی و هم چنین تست آن روی مدل های آزمایشگاه ملانوما منجر به سرکوب موثر تکثیر و مهاجرت سلولی شده است و هیچ گونه عارضه جانبی را تولید نکرده است. تصور می شود که این ترکیب جدید بتواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر درمان ها، به صورت موثری در ملانوماهای انسانی و سایر سرطان ها مورد استفاده قرار گیرد.

پایان مطلب/