به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مطالعه ای جدید در دانشکده پزشکی Keck نشان داده است که چگونه ناشنوایی ناشی از صداهای بلند اتفاق می افتد و چگونه یک تزریق ساده از محلول قندی یا نمکی به گوش میانی می تواند موجب حفظ شنوایی شود.

برای ایجاد یک درمان برای ناشنوایی ناشی از صداها، محققین سعی در درک آن داشته اند. به این منظور آن ها با استفاده از اپتیک های مینیاتوری کوچک ابزاری برای تصویربرداری درون بخش حلزونی گوش داخلی ساخته اند که موش ها را معرض صداهای بلندی قرار می دهد که مشابه با صدای انفجار است. آن ها کشف کرده اند که بعد از قرار گرفتن در معرض صدای بلند دو فرایند اتفاق می افتد: سلول های مویی حسی که سلول های تشخیص صدا و تبدیل آن به سیگنال های عصبی هستند می میرند و در ادامه گوش داخلی مملو از مایع اضافی می شود که منجر به مرگ نورون ها می شود. تجمع فشار مایع درون گوش داخلی یکی از نکاتی است که باید در مواردی مانند یک کنسرت با صدای بلند به آن توجه داشت. هم نورون ها و هم سلول های مویی حسی نقش حیاتی را در شنوایی بازی می کنند.

محققین دریافته اند که مرگ سلول های مویی بلافاصله بعد از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند اتفاق می افتد و قابل برگشت نیست. با این حال، آسیب نورونی شروع با تاخیری دارد و همین زمان کافی برای درمان را فراهم می سازد. تجمع مایع در گوش داخلی طی یک دوره چند ساعته بعد از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند اتفاق می افتد و این مایع حاوی غلظت های بالای پتاسیم است. برای معکوس کردن اثرات پتاسیم و کاهش تجمع مایع، سه ساعت بعد از قرار گرفتن در معرض صدا، محلول نمکی یا قندی از طریق پرده گوش به درون گوش میانی تزریق شد. محققین دریافته اند که درمان با این محلول ها 45 الی 64 درصد مانع از مرگ نورون ها می شود که نشان می دهد این درمان می تواند راهی برای جلوگیری از ناشنوایی باشد. به عقیده محققین این محلول قندی یا نمکی می تواند راهکاری سریع برای جلوگیری از ناشنوایی سربازانی باشد که در میدان های جنگ مورد آسیب ناشی از انفجار قرار می گیرند.

پایان مطلب/