تاریخ انتشار: چهارشنبه 30 خرداد 1397
پرینت سه بعدی زنده داربست های استخوان زا درون نواقص استخوانی

  پرینت سه بعدی زنده داربست های استخوان زا درون نواقص استخوانی

در 47مین نشست انجمن تحقیقات دندانپزشکی آمریکا(AADR)، محققین دانشگاه تگزاس مطالعه ای تحت عنوان" Live 3D Printing of Osteogenic Scaffolds Into Bone Defects " را ارائه کرده اند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، آسیب های ترومایی شدید به جمجمه به دلیل از دست رفتن حجم زیاد استخوان، معمولا به سختی درمان می شوند. معمولا از ایمپلنت های فلزی و پلاستیکی برای درمان این آسیب ها استفاده می شود اما این ایمپلنت ها مدت زمان زیادی لازم دارند تا خود را با شرایط ناحیه آسیب وفق دهند و برای حمایت از فیکس شدن استخوان نیاز به زمان دارند. این امر اغلب می تواند منجر به استفاده اجباری فرد از جراحی های اجباری شود زیرا ترمیم به خوبی صورت نمی گیرد. علاوه براین، بافتی که ایمپلنت می چسبد نمی تواند به طور مناسبی بهبود یابد. به منظور درمان موثر این نواقص و آسیب ها، نیاز است که زمان لازم برای جا افتادن جایگزین های استخوان کاهش یابد و داربست های استخوانی طراحی شوند که از نظر اندازه و شکل مناسب ناحیه آسیب دیده باشند. علاوه براین، ریز ساختار و مواد شیمیایی یا طبیعی سازنده داربست نیز می توانند بازسازی و رشد بافت را تقویت کرده و فرایند بهبودی را تسریع کنند. از طرف دیگر در حال حاضر کارایی داربست های استخوانی بدلیل نرخ پایین تشکیل استخوان، عدم تطابق داربست با ناحیه نقص استخوانی و عدم جاگیری مناسب داربست طی ایمپلنت شدن در ناحیه آسیب، با محدودیت هایی همراه است. با این حال ظهور زیست پرینترهای سه بعدی می تواند با پرینت کردن داربست ها، این محدودیت ها را از بین ببرد.

به این منظور دکتر وارانسی و همکارانش در دانشگاه تگزاس چندین داربست سه بعدی مبتنی بر نانوبیوسیلیکا را با استفاده از پرینترهای سه بعدی برای بهبود قابلیت پیوند داربست ها و تسریع روند بهبود تولید کردند. این داربست ها دارای تخلخل مناسب بوده و مواد شیمیایی موجود در آن ها می تواند بهبود استخوانی و عروقی را بهبود ببخشد. داربست بیوسیلیکا-زیست پلیمر، بوسیله مخلوط لاپونیت (Lp) با مت آکریلات ژلاتین(MAG) آماده شد. برای افزایش ویسکوزیته و کاهش ژلاتین جوهر پرینت از سوکروز استفاده شد. از IRGACURE2529 به عنوان عامل کراس لینک کننده استفاده شد. طی پرینت، کراس لینک اولیه بوسیله نور UV انجام می شود و داربست به صورت in situ(درجا) و به طور مستقیم به درون نواقص استخوانی جمجمه پرینت می شود و از غلظت های مختلف لاپونیت برای تعیین تراکم استخوانی و ساختار شیمیایی بهینه استفاده می شود. ترکیب این داربست موجب بازجذب خون و عروق خونی به درون داربست می شود و موجبات فرا خواندن سلول های بنیادی به درون این داربست می شوند تا شرایط بهبودی هرچه بیشتر و بهتر را فراهم کنند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه