به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطب از دو مطالعه برگرفته شده است که به بررسی تاثیر ویتامین ث در درمان سرطان پرداخته است. نتایج بیان می دارد که ویتامین ث می تواند به عنوان درمان کننده ی سرطان بررسی شود. اما مصرف زیاد موادغذایی حاوی ویتامین ث نیز باید کنترل شده باشد. با توجه به نظر دکتر توماس در دانشگاه لستر ویتامین ث در مواد طبیعی یافت می شود و در بسیاری از غذاها مانند پرتقال و کلم بروکلی وجود دارد. همچنین می توان ویتامین ث را از طریق مکمل های غذایی نیز دریافت نمود. اما در این مطالعه منظور میزان ویتامین ث که از موادغذایی گرفته می شود نبوده بلکه میزان ویتامین ث ای است که از طریق تزریق به بدن می رسد که این میزان بسیار بیشتر از ویتامین ث موجود در غذا است و تفاوت مولکولی که از طریق غذا به بدن رسانده می شود و مولکولی که تزریق می شود بسیار است. زمانی که از طریق تزریق ماده ای به بدن وارد می شود بیشتر و سریعتر می تواند تاثیرگذار باشد و مقدار آن مشخص است اما زمانی که آن ماده را از طریق غذا دریافت نماییم مشخص نیست چه میزان از ماده ی مورد نظر در بدن دریافت شده است. میزان دریافت این ماده از فردی به فرد دیگر با توجه به تفاوت در سیستم هضم ماده ی غذایی متفاوت است. با تزریق ماده، دسترسی فرم فعال ماده ی مورد نظر برای بدن آسان تر شده و درواقع مسیر هضم را دور زده و اثر آن سریع تر است. سوال مطرح شده این است که آیا دوز بالایی از ویتامین ث می تواند به درمان سرطان کمک کند یا خیر. شواهد در این زمینه متفاوت است. در اغلب مطالعات اخیر عنوان شده است که نتایج بدست آمده حاکی از تاثیر زیاد ویتامین ث در درمان سرطان است اما نتایج واضح نیست. در اولین مطالعه، ویتامین ث را به خون موش سرطانی تزریق نمودند و مشاهده نمودند که تزریق دوز بالا ویتامین ث به موش می تواند مانع از افزایش شدت بیماری شود. اما موش بسیار متفاوت از انسان است و محققین به دنبال یافتن راهی برای درمان سرطان با استفاده از ویتامین ث می باشند. در مطالعه ی دیگری دوز بالای ویتامین ث را به بیمارانی تزریق نمودند که دارای تومورهای ریه و یا گلیوبلاستوما و فرم پیشرفته ی تومور مغزی بودند و مشاهده نمودند که دوز بالای ویتامین ث درمان موثری برای این نوع سرطان ها نیست. این تست با میزان کمترو تاثیرگذار ویتامین ث نیز انجام شد و مشاهده شد که برای هر فرد این مقدار با دیگری متفاوت است. علاوه بر این که مدت زمان تاثیر برای هر فرد متفاوت است تاثیر آن نیز بر روی تومور متفاوت است. پس هنوز جواب واضحی برای تاثیرگذار بودن و یا نبودن ویتامین ث در درمان سرطان یافت نشده است. برخی از مطالعات حاکی از این موضوع می باشند که ویتامین ث می تواند اثرات جانبی سرطان را کاهش دهد. بعضی از مطالعات نیز نشان دادند که ویتامین ث می تواند بر روی اثر بعضی از داروهای مورد استفاده در درمان سرطان تاثیر گذارد. حتی در مطالعه ای بیان شد که ویتامین ث مانع از دسترسی سلول های سرطانی سینه به داروی تاموکسیفن می شود. با این اوصاف محققین تصویر پیچیده ای از تاثیر ویتامین ث ترسیم نمودند و حتی می توان گفت گاهی ویتامین ث تاثیر منفی در درمان سرطان سینه نیز دارد. اما همچنان شاهد محکمی بر مفید یا حتی مضر بودن ویتامین ث وجود ندارد و ابهامات بسیاری در مفید بودن آن در درمان سرطان وجود دارد. تزریق روزانه ی دوز بالای ویتامین ث برای بیماران سرطانی بصورت معمول مقدور نمی باشد و محققین می توانند این کار را بر روی بیمارانی که در مراحل ابتدایی بیماری می باشند، انجام دهند.

موضوع کلیدی این است که مصرف ویتامین ث به مدت طولانی مانع از تاثیر داروهای شیمی درمانی وکم تاثیر شدن درمان ها نشود. این به معنی آن نیست که شاید ویتامین ث مفید نباشد اما هنوز شواهدی برای کاهش سلول های سرطانی بوسیله ی استفاده از ویتامین ث یافت نشده است. حتی بعضی از مطالعات حاکی از آن است که ویتامین ث بیش از اینکه مفید باشد می تواند مضر باشد.

پایان مطلب/