به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، یک تیم از محققین دانشگاه لستر مشخص کرده اند که فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز (یک آنتی اکسیدان کلیدی در بدن) در مدل حیوانی، آن ها را در برابر علایم این بیماری محافظت می کند. آن ها امیدوار هستند که فعالیت آنزیم می تواند تکوین بیشتری یابد و  در نهایت برای درمان افرادی که به صورت ژنتیکی این بیماری را به ارث می برند استفاده شود. فراوانی این بیماری 12 نفر به ازای هر 100000 نفر در دنیاست. این محققین بیش از 6 سال به دنبال شناسایی اهداف دارویی بالقوه جدید برای درمان این بیماری بوده اند. آن ها از انواع مدل ها، مانند مخمر نان، مگس سرکه و سلول های پستاندار کشت شده برای کمک به کشف مکانیزم های بالقوه که در این بیماری و در سطح سلولی دخالت دارند، استفاده کردند. آن ها در ابتدا یک مجموعه وسیع از ژنوم ژن های مخمر را مونیتور کردند و چندین کاندیدا پیدا کردند که در برابر علایم مربوط به هانتینگتون در مخمر محفاظت کننده بودند. آن ها سپس با انجام فرایندی مشابه در مگس سرکه و سلول های پستانداران یافته هایشان را تایید کردند. محققین دریافتند که فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در این مدل های بیماری هانتینگتون به میزان زیادی محافظت کننده است. به ویژه این که، ترکیباتی شبه دارویی وجود دارند که این فعالیت را تقلید می کنند و در آزمایشات بالینی انسانی قبلا مورد استفاده قرار گرفته اند و در نتیجه می توانند برای درمان افراد مبتلا به این بیماری استفاده شوند. 

هدفی بعدی این تیم تحقیقاتی ، بررسی ومطالعه بیشتر مشاهدات اثرات فعالیت گلوتاتیون پراکسیدازی است تا دریابند که آیا می توان ارتباطی درمانی مابین این آنزیم وبیماری هانتینگتون یافت. علاوه بر این ها، آن ها ژن های بسیار دیگری را شناسایی کرده اند که دارای نقش  محافظتی هستند.

دکتر میسون در این زمینه می گوید:" علاوه بر گوتاتیون پراکسیداز، این مطالعه ژن های بسیار دیگری را شناسایی کرده، که علایم هانتینگتون را در مخمر بهبود می بخشند. این ژن ها اطلاعات ارزشمندی را در مورد مکانیزم هایی که منجر به هانتینگتون می شوند، ارائه می دهند و مطالعات بیشتر، احتمالا روش های دیگری را کشف خواهد کرد که می تواند در درمان بیماری های خطرناک مفید باشد."

پایان مطلب/