به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، محققان یک کوچک مولکول را شناسایی و سنتز کردند که می‌تواند جایگزین در دسترس و موثرتری به جای آنتی‌بادی باشد که با موفقیت برای درمان طیف وسیعی از سرطان‌ها استفاده می‌شود. نتایج این مطالعه در Journal for ImmunoTherapy of Cancer  منتشر شد.
 آنتی‌بادی‌های ضد پروتئین‌های PD-1/PD-L1 قبلاً برای استفاده بالینی تأیید شده‌اند و نوید بزرگی در مبارزه با سرطان محسوب می‌شوند. ایمونوتراپی می‌تواند به طور قابل توجهی نتیجه درمان بیمار بدون عوارض جانبی شدیدی که همراه با درمان‌هایی مانند شیمی درمانی است، را بهبود بخشد. اما تولید آنتی‌بادی‌ها گران است، بنابراین در دسترس همه بیماران نیست. علاوه بر این، درمان تمام قسمت‌های تومور جامد را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد، زیرا آنتی‌بادی‌ها برای نفوذ بسیار بزرگ هستند و به مناطق کمتر در دسترس و کمتر در معرض تومور می‌رسند. اکنون، محققان از ابزارهای بیوانفورماتیک و تجزیه و تحلیل داده‌ها برای یافتن جایگزین کوچکتر و هوشمندتر برای این آنتی‌بادی‌ها استفاده کرده‌اند.
محققان کار را  با هزاران ساختار مولکولی شروع کرده و با استفاده از مدل‌ها و پایگاه‌های داده طراحی دارو به کمک رایانه (CADD)، فهرست کاندیداها را محدود کرده تا به بهترین ساختار رسیدند. در مرحله دوم، محققین تایید کردند که کوچک مولکول به اندازه آنتی بادی‌ها رشد تومور را کنترل می‌کند. این مولکول PD-L1 را در حیواناتی که برای داشتن سلول‌های T انسانی مهندسی شده‌اند، مهار می‌کند.

به عبارت دیگر، محققین مولکولی ایجاد کردند که می‌تواند PD-1 را مهار کند. این مولکول متصل شونده به سیستم ایمنی یادآوری می‌کند که باید به سرطان حمله کند. علاوه بر این، مولکول جدید دارای مزایای عمده ای نسبت به درمان آنتی‌بادی است. اول از همه، هزینه: از آنجایی که آنتی‌بادی یک مولکول بیولوژیکی است نه مصنوعی. تولید آن به زیرساخت‌های پیچیده و بودجه قابل توجهی نیاز دارد که برای هر بیمار حدود 200000 دلار در سال هزینه دارد. در مقابل، محققین قبلاً این کوچک مولکول را با تجهیزات ساده در مدت زمان کوتاه و با کسری از هزینه سنتز کردند. کوچک مولکول که بیماران احتمالا می‌توانند آن را در خانه، خوراکی، بدون نیاز به تزریق وریدی در بیمارستان مصرف کنند.
علاوه بر ملاحظات دسترسی، آزمایش‌های حاضر نشان می‌دهد که کوچک مولکول فعال‌سازی سلول‌های ایمنی را در داخل توده تومور جامد بهبود می‌بخشد. مساحت سطح یک تومور جامد ناهمگن است. اگر رگ‌های خونی کمتری در ناحیه خاصی از تومور وجود داشته باشد، آنتی‌بادی نمی‌تواند به داخل تومور وارد شود. از سوی دیگر، کوچک مولکول منتشر می‌شود و بنابراین کاملاً به رگ‌های خونی تومور یا به آن وابسته نیست. محققین امیدوارند که در آینده، این کوچک مولکول به صورت تجاری در دسترس قرار گیرد و ایمونوتراپی را برای بیماران سرطانی مقرون به صرفه خواهد کرد.
پایان مطلب/