به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، دانشمندان به پیشرفت مهمی در درک چگونگی تنظیم التهاب دست یافته‌اند. آنها به تازگی کشف کرده‌اند که یک پروتئین ایمنی کلیدی که قبلاً تصور می‌شد پاسخ ایمنی را آرام می‌کند، در واقع برعکس عمل می‌کند. نتایج به دست امده از کار آنها تأثیرات بالقوه متعددی دارد، به ویژه در زمینه درک و پاسخ به اختلالات خود ایمنی و التهاب. سیستم ایمنی ما عملکرد بسیار مهمی را ایفا می‌کند که از ما در برابر عفونت و آسیب محافظت کرده و زمانی‌که پاسخ‌های ایمنی بیش از حد تهاجمی می‌شود، می‌تواند منجر به التهاب مخرب شود که در شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و پسوریازیس رخ می‌دهد. التهاب زمانی ایجاد می‌شود که بدن ما پروتئین‌های هشداردهنده یا همان (اینترلوکین‌ها) را تولید می‌کند، که با روشن کردن اجزای مختلف سیستم ایمنی بدن، دفاع ما را در برابر عفونت و آسیب افزایش می‌دهد. درک چگونگی و زمان تولید چنین پروتئین‌های هشداردهنده و نحوه فعال‌کردن سیستم ایمنی بدن ما، منجر به پیشرفت‌های بزرگی در درمان بسیاری از بیماری‌های ایمنی شده است.

اکنون، دانشمندان مؤسسه ژنتیک اسمورفیت در کالج ترینیتی دوبلین، به سرپرستی سیموس مارتین، پروفسور ژنتیک اسمورفیت، دریافته‌اند که اینترلوکین-37 عملکرد غیرمنتظره‌ای به عنوان یک مولکول فعال‌کننده سیستم ایمنی دارد، زیرا مطالعات قبلی نشان داده که این اینترلوکین به عنوان یک "سوئیچ خاموش" برای سیستم ایمنی عمل می‌کند. اینترلوکین‌ها نقش کلیدی در تنظیم سیستم ایمنی ما در پاسخ به عفونت‌های باکتریایی و قارچی ایفا می‌کنند. با این حال، اینترلوکین-37 مدت هاست که یک معما باقی مانده است، زیرا در پستاندارانی مانند موش یافت نمی‌شود، این مانعی برای فهمیدن اینکه چه کاری انجام می‌دهد.همان طور که ما در مورد سیستم ایمنی انسان می دانیم، ابتدا در ارگانیسم های مدلی کشف شد که ساختار بیولوژیکی آنها شبیه به ماست.

قبل از مطالعه جدید تصور می‌شد که اینترلوکین-37 عملکردهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی دارد، اما اینکه دقیقاً چگونه التهاب را خاموش می‌کند، بحث داغ بود. با این حال، اکنون دانشمندان ترینیتی گزارش دادند اینترلوکین-37 فعالیت پیش التهابی قوی نشان می‌دهد. طبق گفته سرپرست این مطالعه، این تاثیر التهابی بسیار غیرمنتظره بوده و مطالعات نشان می‌دهد که پروتئین به گیرنده اینترلوکین در پوست متصل می‌شود که نقش کلیدی در ایجاد پسوریازیس دارد. اینکه چرا اینترلوکین‌های زیادی وجود دارد که به یک گیرنده متصل می‌شوند یک راز است، اما اگر بخواهیم حدس بزنیم ممکن است به این دلیل باشد که این گیرنده یک عملکرد نگهبان بسیار مهم در پوست ما انجام می‌دهد و یک پروتئین هشدار دهنده ممکن است کافی نباشد و به بسیاری از عوامل عفونی مختلف که پوست ما با آن مواجه می‌شود پاسخ می‌دهد. پوست ما مانع اصلی بین بدن ما و دنیای خارج است که میکروب ها برای ورود به بدن ما باید از آن عبور کنند و از بسیاری جهات نشان دهنده اولین خط دفاعی است.

در سیستم ایمنی، اینترلوکین-37 و سایر پروتئین‌های هشدار ایمنی ممکن است به گونه‌ای تکامل یافته باشند که به گونه‌های متفاوتی در یک موضوع تبدیل شوند که بدن ما را قادر می‌سازد تا انواع مختلف عفونت را با فعال شدن توسط آنزیم‌هایی که برای هر عامل عفونی مجزا هستند، شناسایی کند.

پایان مطلب./