تاریخ انتشار: شنبه 23 شهریور 1392
تولید سلول های بنیادی جنینی پرتوان با استفاده از موش های ترانس ژن

  تولید سلول های بنیادی جنینی پرتوان با استفاده از موش های ترانس ژن

محققین با استفاده از ایجاد موش های ترانس ژن توانسته اند سلول های بنیادی جنینی پرتوان را ایجاد کنند که می توان از آن ها در آینده ای نزدیک برای طب ترمیمی و درمان بسیاری از بیماری ها استفاده کرد، دستاوردی که پیش از این در شرایط آزمایشگاهی به دست آمده بود.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از www.ft.com، محققین اسپانیایی نخستین سلول های بنیادی جنینی را به جای ظروف آزمایشگاهی، درون یک جانور زنده تولید کرده اند. آزمایش با استفاده از موش در مرکز تحقیقات سرطان مادرید، راهی را برای ترمیم بافت­های آسیب دیده در بیمارانی مبتلا به بیماری­هایی از نارسایی قلبی گرفته تا دیابت گشوده است.

برای کاربردهای درمانی مانند ترمیم طناب نخاعی آسیب دیده و ساخت سلول­های تولید کننده انسولین راهی دراز در پیش است و حتی خوشبینانه ترین فرضیه­ ها برای مطالعات بالینی در این زمینه نیز برای شروع تا پنج سال آینده میسر نیست.

درمان ممکن است شامل وارد کردن ژن های برنامه ریزی کننده مجدد به درون یک ویروس بی خطر باشد که آن­ها را به درون فرد بیمار یا بافت آسیب دیده انسانی حمل می کند، جایی که آن­ها قادر هستند نخستین سلول­های بنیادی را تولید کنند و سپس سلول­های تخصصی ویژه جوان را بسازند.

این محققین اسپانیایی در واقع از تکنیکی استفاده کردند که سال گذشته یاماناکای ژاپنی توانسته بودند با استفاده از آن سلول­های پرتوان القا شده را ایجاد کنند. آن­ها موشی را تولید کردند که برای مجموعه ای از چهار ژن برنامه ریزی کننده مجدد، به طور ژنتیکی مهندسی شده بود و آن­ها را با اضافه کردن یک داروی خاص به آب آشامیدنی جانور، منتقل کردند. بعد از چند هفته کوتاه، سلول­های بنیادی جنینی در چندین بافت و اندام ظاهر شدند. محققین این سلول­ها را جداسازی نموده و با تست­های مختلف نشان دادند این سلول­ها مشابه همان سلول­هایی هستند که در مرحله جنین 16 سلولی مشاهده می­ شوند.

هم­چنین سلول­های جنینی ساخته شده در موش مجددا برنامه ریزی شده، در بیرون از بدن جانور و در ظروف آزمایشگاهی هم زنده می­ مانند و بنابراین قابل دستکاری هستند. گام بعدی مطالعه این مطلب است آیا این سلول­های بنیادی جدید قادر هستند به صورت موثر بافت­های مختلف مانند پانکراس، کبد و کلیه را ایجاد کنند؟

دکتر Serrano در این مورد می گوید: "ما اینک می توانیم در مورد شروع روش­هایی برای القای ترمیم موضعی و شیوه­ای گذرا برای بافت­های آسیب دیده فکر کنیم و بزرگترین مشکل در این زمینه کنترل دقیق هر مرحله در این روش بالقوه، برای درمان بیماری­ها  است."

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه