به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، بیماری‌های التهابی روده (IBD) بر دستگاه گوارش تأثیر می‌گذارند. این بیماری‌ها شامل بیماری کرون (CD) و کولیت اولسراتیو (UC) می‌شوند. هر کدام دارای طیف فنوتیپی متفاوتی هستند که با تظاهرات گوارشی و خارج روده‌ای مشخص می‌شود. افراد مبتلا به IBD علاقه زیادی به رژیم غذایی دارند، اما اطلاعات کمی در مورد تأثیر رژیم غذایی بر این بیماران وجود دارد. هنوز هیچ دستورالعملی در دسترس نیست. اغلب، بیماران IBD اجتناب عمدی از گلوتن را برای مدیریت بیماری گزارش می‌دهند. علاوه بر این، بخشی از بیماران IBD معتقدند که محصولات لبنی علائم آن‌ها را بدتر می‌کند و اجتناب از آن ممکن است به بیماری کمک کند. 
نقش رژیم غذایی در پاتوژنز IBD
رژیم غذایی تأثیر مهمی بر ترکیب میکروبی، یکپارچگی مورفو-عملکردی سد روده و ایمنی میزبان دارد. تغییر مصرف گروه‌های غذایی خاص ممکن است باعث ایجاد دیس بیوز روده شود. این منجر به تغییر سد روده، فعال شدن سیستم ایمنی و آسیب بافتی می‌شود و می‌تواند در ایجاد IBD نقش داشته باشد. رژیم غذایی غربی که سرشار از چربی اشباع شده، گوشت قرمز و قندهای تصفیه شده، و فیبر کم، میوه و سبزیجات تازه است، یک عامل خطر احتمالی در ایجاد IBD در نظر گرفته می‌شود. در هر بیماری پیچیده، که رژیم غذایی یک عامل کمک کننده است، درک نقش یک غذای منفرد دشوار است، زیرا الگوهای غذایی شامل قرار گرفتن در معرض گروه‌های مختلف غذاها است. تا به امروز، شواهد در مورد اینکه چگونه رژیم غذایی بر فعالیت IBD تأثیر می‌گذارد، کافی نیست. علاوه بر این، تأثیری که انتخاب غذا ممکن است بر سیر بیماری داشته باشد ناشناخته باقی مانده است، به استثنای تغذیه انحصاری یا نسبی روده‌ای، که نشان داده شده است که باعث بهبودی در بیماران مبتلا به CD می شود. مصرف فیبرهای غذایی، به ویژه از میوه‌ها، با خطر کمتر ابتلا به CD (40٪ کاهش خطر) همراه است. سیگار کشیدن، مصرف آنتی بیوتیک و رژیم غذایی از عوامل خطر بالقوه برگشت پذیر برای IBD هستند. رژیم غذایی سرشار از میوه‌ها و سبزیجات، غنی از اسیدهای چرب n-3 و اسیدهای چرب کم n-6 با کاهش خطر ابتلا به CD یا UC مرتبط است.
از سوء تغذیه تا اختلالات روانی در بیماران مبتلا به IBD
علیرغم اهمیت رژیم غذایی در IBD، امروزه داده‌های موجود در دسترس متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای ارائه توصیه‌های مبتنی بر شواهد محدود است. این امر باعث می‌شود که بیماران مبتلا به IBD از منابع دیگر، به ویژه از اینترنت و رسانه ها حمایت کنند. انتخاب تغذیه این بیماران نیز بر اساس تجربیات شخصی است. آن‌ها از غذاهای خاصی که ممکن است علائم آن‌ها را تشدید کند اجتناب می‌کنند. با این حال، خود مدیریتی رژیم‌های حذفی به افزایش خطر سوءتغذیه و اختلالات غذایی محدودکننده اشاره دارد. درجه بالایی از اختلالات روانی (افسردگی، 91٪) و سوء تغذیه (59٪) در بیماران IBD یافت شد. در واقع، بیماران IBD با یک حالت التهابی مشخص می‌شوند که باعث ایجاد تغییرات ساختاری و عملکردی در روده می‌شود، که می‌تواند منجر به کاهش جذب در روده و در نتیجه کاهش وزن و کمبود ریز مغذی‌ها شود. انتخاب رژیم غذایی بیماران مبتلا به IBD ممکن است به دلیل محدودیت‌های خود تحمیلی بر روی برخی غذاها به منظور مدیریت علائم، به وضعیت سوء تغذیه کمک کند. شیوع سوء تغذیه می‌تواند تا 85 درصد در بیماران مبتلا به IBD برسد و شامل سوء تغذیه پروتئین-کالری، کمبود ریز مغذی‌ها یا هر دو می‌شود. شایع ترین کمبود ریزمغذی‌ها در بیماران مبتلا به IBD عبارتند از آهن، کوبالامین، اسید فولیک، ویتامین A، ویتامین D، ویتامین K، سلنیوم، روی و ویتامین B1. 
اضافه وزن در بیماران مبتلا به IBD
مطالعات شیوع بالای چاقی در بیماران IBD را گزارش کرده‌اند. حدود 15 تا 40 درصد از بیماران مبتلا به IBD چاق هستند، برخلاف باورهای مرسوم که بیماران مبتلا به IBD دچار سوء تغذیه هستند. در بیماران IBD، شیوع بالای چاقی نشان دهنده نقش احتمالی IBD در خطر ابتلا به چاقی است. با این حال، مطالعات کافی در دسترس نیست که این همبستگی را تایید کند. نشان داده شده است که چاقی پیش‌بینی‌کننده مستقل پاسخ کم به درمان‌های پزشکی بیماری‌های خودایمنی است. 
رویکردهای غذایی در بیماران IBD بزرگسالان
طبق دستورالعمل‌های ESPEN، هیچ رژیم غذایی وجود ندارد که به طور کلی برای بهبودی در بیماران IBD مبتلا به بیماری فعال توصیه شود. یک خطر احتمالی که در این بیماران با آن مواجه می‌شود، ایجاد کمبودهای تغذیه‌ای، به ویژه در ریز مغذی‌ها است. به همین دلیل، بیماران IBD باید به طور مکرر بررسی شوند. در بیماران مبتلا به اسهال شدید و مکرر، مایعات و الکترولیت‌های بدن باید کنترل شوند. هنگامی که مصرف غذا مشخص نیست یا کافی نیست، از مکمل‌های غذایی خوراکی (ONS) برای کمک به جلوگیری از کم آبی و جایگزینی الکترولیت‌ها استفاده می‌شود. اگر تغذیه خوراکی کافی نباشد، تغذیه روده‌ای (EN) باید به عنوان درمان حمایتی در نظر گرفته شود، در حالی که EN همیشه به تغذیه والدین (PN) ترجیح داده می‌شود. PN زمانی نشان داده می‌شود که روده انسدادی دارد و در بیمارانی که روده کوتاهی دارند لازم است. 
رژیم غذایی فاقد گلوتن
گلوتن یک ترکیب پپتیدی است که معمولا در برخی از غلات به ویژه گندم، چاودار، جو و اغلب در جو دوسر یافت می‌شود. گلوتن از دو دسته پروتئینی تشکیل شده است: گلوتنین‌ها و پرولامینین‌ها که در گندم گلیادین نامیده می‌شوند و در جو به نام هوردین‌ها، در چاودار سکولین‌ها و در جو دوسر آونین نامیده می‌شوند. برخلاف بیماری سلیاک (CeD)، هیچ توصیه‌ای برای حذف گلوتن از رژیم غذایی در IBD وجود ندارد. بیماران IBD اغلب اجتناب عمدی از گلوتن را برای مدیریت علائم IBD گزارش می‌کنند و اکثر بیماران IBD که تصمیم به اجتناب از گلوتن دارند، تشخیص CeD ندارند. 
رژیم غذایی FODMAP
مدیریت علائم همچنین می‌تواند با کاهش FODMAP با GFD مرتبط باشد. FODMAPs مخفف است که از «تخمیر پذیر، الیگو-، دی-، مونو ساکاریدها و پلیول‌ها» مشتق شده است که گروه خاصی از غذاها را نشان می‌دهد. FODMAP ها در روده کوچک جذب ضعیفی دارند و در معرض تخمیر باکتریایی هستند. به همین دلیل، آن‌ها با کاهش یا تحریک علائم عملکردی دستگاه گوارش، مانند نفخ، گرفتگی عضلات و اسهال مرتبط هستند. مشخص است که GFD معمولاً منجر به کاهش قابل توجهی در FODMAPهای رژیمی می‌شود. FODMAP های اصلی رژیمی نیز در غذاهای حاوی گلوتن وجود دارند، بنابراین به نظر می‌رسد ارتباط نزدیکی بین رژیم غذایی با FODMAP کم و GFD وجود دارد. 
رژیم غذایی بدون لاکتوز
محصولات لبنی (شیر، ماست، پنیر) غذاهای مغذی خاصی هستند، و این را با جایگاه مهم آن‌ها در هرم رژیم غذایی مدیترانه‌ای نشان می‌دهد. آن‌ها حاوی تمام مواد مغذی (کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها، پروتئین‌ها)، ویتامین‌های لازم (A، B، D) و یون‌های مهم (کلسیم) مورد نیاز برای ساختار بدن سالم هستند. علیرغم اهمیت آن‌ها، می‌توانند علائم روده‌ای مانند اسهال و نفخ را در افرادی که لاکتوز را تحمل نمی کنند، ایجاد کنند. عدم تحمل لاکتوز یک عدم تحمل غذایی است که زمانی رخ می‌دهد که فعالیت لاکتاز در مرز برس مخاط روده کوچک کاهش یابد. هنگامی که لاکتوز هضم نمی‌شود، می‌تواند توسط میکروبیوت روده تخمیر شود و منجر به علائم روده شود. 
رژیم غذایی می‌تواند نقش کلیدی در علت و علائم IBD داشته باشد. نظرات کارشناسان از "رژیم‌های غذایی سالم" حمایت می‌کند، از جمله مصرف غذاهای گیاهی به جای غذاهای حیوانی و غذاهای کامل به جای غذاهای تصفیه شده. برخی از محبوب‌ترین رژیم‌های غذایی برای مدیریت IBD عبارتند از GFD، رژیم کم FODMAP، رژیم غذایی بدون لاکتوز و MeDiet. در مورد IBD فعال، SCD و EEN مرتبط ترین انتخاب‌ها را نشان می‌دهند.

پایان مطلب/