با توجه به سرعت رشد علوم و تحقیقات، سیاست گذاران به دنبال راه‌های جایگزین برای ایجاد قوانین در مورد ویرایش ژنوم و سایر فناوری‌ها هستند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در خارج از سومین اجلاس بین‌المللی ویرایش ژنوم انسانی، معترضان خواستار ممنوعیت ویرایش ژنوم انسانی شدند. این یادآوری معضلات اخلاقی بود که علم جنین شناسی و ویرایش ژنوم می‌تواند ایجاد کند .در داخل جلسه که در ماه مارس در موسسه فرانسیس کریک لندن برگزار شد، واضح بود که این نرخ رشد سرعت علم است که چنین نگرانی‌هایی را برانگیخته است. به عنوان مثال، دانشمندان گزارش دادند که موش‌هایی را با استفاده از تخمک‌های مهندسی شده مشتق از سلول‌های موش‌های نر پرورش داده‌اند. ماه بعد، محققان در چین 2 حاملگی را در میمون‌ها پس از انتقال جنین‌های مصنوعی ساخته شده از سلول‌های بنیادی به رحم میمون‌ها گزارش کردند، اگرچه بارداری فراتر از مراحل اولیه پیشرفت نکرده است. این کنفرانس همچنین میزبان سخنرانی زنی بود که بیماری سلول داسی شکل با ویرایش کد ژنتیکی در سلول‌های تولید کننده خون بدنش با موفقیت درمان شده بود.
قدرت سازمان‌های ناظر
سازمان بهداشت جهانی در حال حاضر استفاده از ویرایش ژنوم انسانی قابل وراثت (یا مولد) را توصیه نمی‌کند، اما هیچ قدرت اجرایی ندارد - و هیچ نهاد بین‌المللی دیگری هم این کار را نمی‌کند. برخی از نهادهای ملی، مانند HFEA، می‌توانند قوانینی را برای کنترل تحقیقات و خروجی‌های آن ایجاد کنند، اما چنین نظارت متمرکز نسبتاً نادر است. بیشتر دانشمندان از دستورالعمل‌های تدوین‌شده توسط نهادهای حرفه‌ای مانند انجمن بین‌المللی تحقیقات سلول‌های بنیادی (ISSCR) پیروی می‌کنند، اما این اصول نه نیروی قانونی دارند و نه دستوری از سوی جامعه گسترده‌تر.
تصمیمات ISSCR
قواعد و قوانین حاکم بر علم جنین اغلب به آرامی و تکه تکه پدید آمده اند. پس از اولین تولدهای IVF در دهه 1970، دولت بریتانیا یک هیئت متخصص را تشکیل داد تا بررسی کند که چگونه تحقیقات روی جنین باید تنظیم شود - برای مثال، مدت زمان کشت و مطالعه رویان انسان در آزمایشگاه. در سال 1984، این هیئت محدودیت 14 روز پس از لقاح را توصیه کرد، محدودیتی که در نهایت در سال 1990 در بریتانیا به قانون تبدیل شد و توسط چندین کشور دیگر به تصویب رسید. ISSCR تا سال 2021، همچنین این محدودیت را در دستورالعمل‌های خود اتخاذ کرد. در همان زمان، ISSCR توصیه کرد که از روش‌هایی مانند CRISPR، تکنیکی که توالی DNA را در نقاط خاص برش می‌دهد، یا تکنیک‌های ویرایش «پایه» و «اصل» دقیق‌تر، برای تغییر ژنوم در جنین‌های انسان، تا زمانی که مسائل ایمنی بهتر درک شودممنوع است.
ویرایش سلول‌های سوماتیک و زایا
در اجلاس لندن، به نظر می‌رسید که اکثر دانشمندان موافق بودند که ویرایش سلول‌های سوماتیک، که تغییراتی را ایجاد می‌کند که ارثی نیستند، برای درمان شرایطی مانند بیماری سلول داسی شکل ضروری است، مشروط بر اینکه ایمنی و اثربخشی آن ثابت شود. توافق بر این است که ویرایش ژرمینال ( زایا) نیازمند رسیدگی بسیار محتاطانه‌تری است، زیرا تغییرات به نسل‌های آینده منتقل می‌شود. رابین لاول‌باج، زیست‌شناس رشد و سلول‌های بنیادی کریک، یکی از سازمان‌دهندگان این اجلاس، می‌گوید اگر برخی از روش‌های جدید ویرایش دقیق در جنین‌های انسان ایمن نشان داده شود، کل میدان «می‌تواند بسیار سریع شتاب بگیرد» و تقاضا برای ویرایش مولفه می‌تواند افزایش یابد.
قواعد سازی اولیه
علم به سرعت حرکت می کند - اما مقررات اغلب نمی‌تواند همپای آن راه برود، تامپسون می‌گوید یکی از راه‌های دور زدن این موضوع، طراحی قوانین «اولیه» است به گونه‌ای که بتوان آن را آسان‌تر با قوانین «ثانویه» اصلاح کرد، که نیازی به همان میزان نظارت یا تأیید پارلمانی ندارد. این رویکرد با موفقیت توسط HFEA برای اعطای مجوز برای تکنیکی به نام درمان جایگزینی میتوکندری در سال 2016 مورد استفاده قرار گرفت.
تولید موش‌هایی با دو پدر: دانشمندان از سلول‌های نر تخمک می‌سازند
برخی از نوآوری‌های علمی ممکن است هنوز بین شکاف‌ها قرار بگیرند. مدل‌های جنین را در نظر بگیرید: سازه‌های مصنوعی، که عموماً از سلول‌های بنیادی جنینی یا سلول‌های بنیادی مشتق‌شده از سلول‌های سوماتیک بالغ ساخته می‌شوند، که به عنوان سلول‌های بنیادی پرتوان القایی (سلول‌های iPS) شناخته می‌شوند، که رشد جنین را خلاصه می‌کنند. در مورد اینکه آیا آنها باید به عنوان موجودات جنینی اصیل در نظر گرفته شوند یا به عنوان انواع کشت بافت، اتفاق نظر وجود ندارد. در حال حاضر، محققان چنین مدل‌های جنینی را در شرایط آزمایشگاهی رشد داده‌اند تا زمانی که اندام‌ها شروع به رشد کنند. با این حال، این بدون مقررات روشن در مورد آنچه مجاز است اتفاق می افتد: آنها "اصلاً تنظیم نشده اند.
قوانین دولت‌ها
HFEA دارای اختیارات قانونی واضحی بر روی برخی از این فناوری‌ها است، اما در کشورهای دیگر مقررات به شکلی ارگانیک‌تر تکامل می‌یابد. در ایالات متحده، دولت نمی‌تواند صرفاً بر اساس دلایل اخلاقی قوانینی را تنظیم کند، اما با محدود کردن بودجه فدرال برای آن، تحقیقاتی را که جنین‌های انسان را ایجاد یا از بین می‌برند، به طور مؤثری منع کرده است. ویرایش ژنوم سلول‌های زایای انسان نیز توسط همین قوانین مسدود شده است: آزمایش‌های بالینی نمی‌توانند بدون تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) انجام شوند، اما FDA حتی از بررسی چنین درخواست‌هایی منع شده است. در همین حال، کشورهای ایالات متحده می‌توانند قوانین خود را برای کنترل تحقیقات و روش‌های پزشکی تصویب کنند.
در ژاپن، تتسویا ایشی، متخصص اخلاق زیستی در دانشگاه هوکایدو در ژاپن، می‌گوید که این فناوری‌ها عمدتاً فقط با دستورالعمل‌هایی محدود می‌شوند که «تا حدی مؤثر» هستند، اما از نظر قانونی قابل اجرا نیستند، به‌ویژه برای درمان‌هایی که از سلول‌های بنیادی بزرگسالان استفاده می‌کنند. در مقابل، کانتاس الف، زیست شناس رشدی از دانشگاه کیوتو، می‌گوید، در مقابل، تحقیقات و درمان‌های مبتنی بر سلول‌های iPS یا سلول‌های بنیادی جنینی "در ژاپن نظارت و مقررات زیادی دارند."
افکار عمومی
بارتا ناپرز، متخصص جنبه های اخلاقی و قانونی ژنومیک و بیوتکنولوژی در دانشگاه مک گیل در مونترال، کانادا، می‌گوید وقتی علم به سرعت پیش می‌رود، سیاست گذاران ممکن است واکنشی واکنش نشان دهند. او می‌گوید این طرز فکر می‌تواند علمی را که مزایای سلامتی احتمالی دارد محدود کند. درخواست از کسانی که ممکن است سود ببرند باید بخش کلیدی تصمیم گیری باشد. بتینا رایل، بنیانگذار شبکه بیماران ملانوم اروپا که در نشست ویرایش ژنوم سخنرانی کرد، می‌گوید: «اینکه بیماران فکر می‌کنند تنظیم خیلی سریع پیش می‌رود یا به اندازه کافی سریع نیست، بستگی به شرایطی دارد که شما دارید. او می‌گوید، افرادی که یک بیماری جدی و پیشرونده دارند، مایل به پذیرش خطرات هستند.
آینده جنین انسان رشد یافته در آزمایشگاه چیست؟
مشاوره با سهامداران و عموم مردم می‌تواند دشوار، پرهزینه و کند باشد. اما بدون این ورودی، خطر عدم تطابق بین سیاست و افکار عمومی وجود دارد. به عنوان مثال، برخی از محدودیت‌های موجود، مانند ممنوعیت ایالات متحده در تأمین بودجه فدرال برای تحقیقات انسان و جنین، با مشورت مردم ارزیابی نشده است. "آیا این [وضع] نمایانگر افکار عمومی است؟" چارو می‌گوید. "هیچ کس نمی‌داند." در سال 2020، گروهی با همکاری بنجامین هورلبات، متخصص اخلاق زیستی در دانشگاه ایالتی آریزونا در تمپ، رصدخانه جهانی ویرایش ژنوم را راه‌اندازی کردند که هدف آن تقویت گفت‌وگو درباره این موضوع و تحولات بیوتکنولوژیکی مرتبط بین گروه‌های مختلف مردم است. موضع در مورد مقررات هر چه باشد، دانستن اینکه چه تحولاتی در راه است مفید است. برخی از سازمان‌های بین‌المللی و ملی در حال حاضر چنین «اسکن افق» را برای فناوری‌های با حرکت سریع انجام می‌دهند - اگرچه مشخص نیست که هنوز علم جنین را در نظر گرفته باشد. به عنوان مثال، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) یک رصدخانه نوآوری بخش عمومی را اداره می‌کند، که به دنبال ایجاد راهنمایی برای دولت‌ها و بخش عمومی در مورد فرصت‌ها و خطرات فناوری‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی (بخش دیگری در که پیشرفت ها از نظارت نظارتی پیشی گرفته است)..
در پایان، اطمینان از اینکه علم پرشتاب به‌موقع و مؤثر تنظیم می‌شود، حفظ یک قرارداد اجتماعی قوی بین علم و جامعه مفید است. «آیا ما مدام از خود می‌پرسیم، آیا اینجا جایی است که می‌خواهیم برویم؟ این علم به چه کسی خدمت خواهد کرد؟»
پایان مطلب/.