به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، افزودن واکسن سرطان در نهایت می‌تواند سلول درمانی با CAR-T را به درمانی انقلابی برای سرطان خون و همچنین تومورهای جامد، رایج ترین نوع سرطان، تبدیل کند. درمان با سلول‌های CAR-T با استخراج سلول‌های T، نوع خاصی از سلول‌های سیستم ایمنی، از خون بیمار توسط پزشکان شروع می‌شود. سپس سلول‌ها برای نمایش پروتئین‌ها (که گیرنده‌های آنتی ژن کایمریک یا CAR نامیده می‌شوند) مهندسی می‌شوند که به پروتئین‌هایی به نام آنتی‌ژن روی سلول‌های سرطانی می‌چسبند. هنگامی که سلول‌ها به بیمار تزریق می‌شوند، CAR‌ها به سلول‌های سرطانی متصل می‌شوند و سپس سلول‌های T به حمله سیستم ایمنی کمک می‌کنند. CAR‌ها برای اتصال به یک آنتی ژن خاص طراحی شده‌اند، پزشکان ممکن است یک بیمار مبتلا به لنفوم را درمان کنند، برای مثال، با یک سلول درمانی CAR - T که به یک آنتی ژن به نام CD19 متصل می‌شود، زیرا این آنتی ژن شایع و تقریبا خاص این نوع سرطان خون است.( CD19 یا آنتی ژن لنفوسیت B، یک پروتئین گذرنده و یک آنتی ژن سطح لنفوسیت B است که به دلیل وجود آن درسطح تمام سلول‌های B، به عنوان یک نشانگر زیستی در توسعه لنفوسیت B، در تشخیص لنفوم است و می‌تواند به عنوان یک هدف برای ایمونوتراپی‌های سرطان خون مورد استفاده قرار گیرد.)

چالش‌هایی که وجود دارد

مشکلی که وجود دارد این است که، محققان نتوانسته‌اند آنتی ژن‌هایی را که در سلول‌های تومور جامد رایج هستند و در سلول‌های سالم نیز وجود ندارند ، شناسایی کنند. این یک دلیل اصلی است که چرا تنها درمان‌های تایید شده با سلول‌های CAR-T ، اکثرا غالب آن‌ها سرطان‌های خون را هدف قرار می‌دهند. مشکل دیگر این است که تومورها خود را با مواد شیمیایی احاطه کرده‌اند که سیستم ایمنی را مسدود می‌کنند و سلول‌های T را که آن‌ها را پیدا می‌کنند از کار می‌اندازند. سلول‌های سرطانی همچنین می‌توانند در طول درمان با سلول‌های CAR - T تکامل یابند تا نمایش آنتی ژن هدف را متوقف کنند، این پدیده که به عنوان از دست دادن آنتی ژن شناخته می‌شود، حتی در هنگام درمان سرطان‌های خون یک مشکل است و به بیماری اجازه می‌دهد که علی رغم درمان باقی بماند.

واکسن سرطان

محققان MIT اکنون نشان داده‌اند که چگونه درمان سلول‌های CAR-T با واکسن سرطان، اثربخشی آن را در موش‌های مبتلا به دو نوع تومور کشنده جامد افزایش می‌دهد: گلیوبلاستوما، سرطان مغز با رشد سریع، و ملانوما، جدی‌ترین نوع سرطان پوست. دارل ایروین، نویسنده ارشد این مقاله گفت: "در اصل، این باید در مورد هر تومور جامدی که در آن سلول CAR-T تولید کرده‌اید که می‌تواند آن را هدف قرار دهد، اعمال شود. " در سال 2019، تیم MIT مدل های موش مبتلا به گلیوبلاستوما را با یک سلول درمانی CAR-T درمان کرد و نسخه جهش یافته گیرنده EGFR را هدف قرار داد که در بسیاری از سلول‌های گلیوبلاستوما، اما نه همه آن‌ها یافت می‌شود. (گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی (Epidermal growth factor receptor) که با نام‌های اختصاری دیگری همچون ErbB-1 هم شناخته می‌شود، یک پروتئین تراپوسته‌ای است که در نقش یک گیرنده برای فاکتور رشد اپیدرمی با لیگاند خارج‌سلولی عمل می‌کند. این گیرنده یکی از اعضای خانواده بزرگ  ErbB و نوعی تیروزین کیناز گیرنده‌ای است. جهش در ژن‌های مسئول این پروتئین‌ها در بروز بسیاری از انواع سرطان‌ها نقش دارد). سپس یک واکسن سرطان با همان آنتی ژن تزریق کردند. آن‌ها کشف کردند که این نه تنها به درمان سلول‌های CAR-T آ‌ن‌ها کمک کرد تا با آنتی‌ژن EGFR به سلول‌های تومور حمله کند، بلکه باعث می‌شود بدن سلول‌های T بیشتری بسازد که آنتی‌ژن‌های دیگر را روی سلول‌های گلیوبلاستوما هدف قرار دهند. ایروین گفت: " به نظر می‌رسد این تقویت واکسن فرآیندی به نام گسترش آنتی‌ژن را هدایت می‌کند، که در آن سیستم ایمنی بدن شما با سلول‌های CAR T مهندسی‌شده برای رد تومورهایی که در آن همه سلول‌ها آنتی‌ژن مورد هدف سلول‌های CAR T را بیان نمی‌کنند، همکاری می‌کند."

 آخرین یافته‌‌ها

در یک مطالعه جدید که در Cell منتشر شده است، محققان ترکیب سلول درمانی CAR-T و واکسن سرطان را روی مدل‌های موش گلیوبلاستوما و ملانوما آزمایش کردند. آن‌ها دریافتند که به نظر می‌رسد واکسن باعث ایجاد تغییراتی در سلول‌های CAR-T می‌شود که باعث می‌شود ماده بیشتری به نام اینترفرون گاما تولید کنند.( اینترفرون‌ها نوعی از پروتئین‌ها هستند که سلول‌های میزبان در پاسخ به تهاجم عامل بیماری‌زا (مانند ویروس‌ها، باکتری، انگل و سرطان) آزاد ساخته و موجب تحریک سیستم ایمنی و افزایش مقاومت بدن می‌شوند. اینترفرون‌ها از دسته سایتوکاین‌ها می‌باشند.) اینترفرون گاما (IFN-γ) از اینترفرون‌های تیپ دو است. این اینترفرون نقشی اساسی در ایمنی ذاتی و ایمنی تطبیقی در برابر ویروس‌ها، برخی باکتری‌ها و پروتوزوآها دارد. همچنین اینترفرون گاما سیستم ایمنی طبیعی بدن را تحریک می‌کند و احتمالاً به آن کمک می‌کند تا بر محیط نامناسب اطراف تومور غلبه کند. محققان همچنین دریافتند که ، همانطور که سلول‌های CAR-T سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند ، سلول‌های T بدون تغییر موش، یاد می‌گیرند که آنتی ژن‌های دیگر روی سلول‌های سرطانی پرچم‌های قرمز هستند. سپس شروع به شکار و حمله به سلول‌های سرطانی با آن آنتی ژن‌ها می‌کردند. از این مطالعه جدید، تیم MIT همچنین متوجه شد که کارایی درمان سلول CAR - T تقویت شده با واکسن، ارتباط نزدیکی با شیوع آنتی ژن هدف در سلول‌های تومور دارد. به عنوان مثال، اگر 50 درصد از سلول‌های سرطانی موش آنتی ژن مورد نظر را بیان کنند، 25 درصد احتمال دارد که جوندگان، تومور خود را به طور کامل ریشه کن کند. با این حال، اگر 80 درصد از سلول‌ها آنتی ژن را بیان کنند، احتمال ریشه کنی به 80 درصد می‌رسد.

نگاه به آینده

 تیم MIT قبلاً مجوز فناوری مورد استفاده برای مطالعه را به شرکت بیوتکنولوژی Elicio Therapeutics مستقر در بوستون داده است، که اکنون در حال آماده سازی درمان برای آزمایشات بالینی است. در همین حال ، گروه‌های دیگر تلاش می‌کنند تا درمان با CAR-T را به یک گزینه مناسب برای درمان تومورهای جامد با استفاده از سلول‌های T جوان‌تر ، اصلاح ژنتیکی سلول‌ها برای قوی‌تر بودن و جفت کردن آن‌ها با ویروس‌های سرطان زا تبدیل کنند. با توجه به اینکه تومورهای جامد ۹۰ درصد از کل سرطان‌های بزرگسالان را تشکیل می‌دهند، اگر هر یک از این روش‌ها موثر واقع شوند، می‌توانند تعداد بیمارانی را که درمان با سلول‌های CAR- T را دریافت می‌کنند و خوشبختانه، تعدادی که پس از درمان به بهبودی می‌رسند را به طور چشمگیری افزایش دهند.

پایان مطلب./