به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، نوزادانی که از مادران دیابتی به دنیا می‌آیند، علیرغم پیشرفت‌های صورت گرفته در بخش‌های مراقبت‌های تخصصی، هنوز در معرض خطر بالای عوارض و مرگ و میر هستند. کنترل ضعیف قند خون مادر، جنین را در معرض هیپرگلیسمی مادر قرار می‌دهد که منجر به طیف وسیعی از عوارض برای این نوزادان می‌شود. عوارضی مانند هیپوگلیسمی، هیپوکلسمی، هیپومنیزیمی و هیپربیلی روبینمی در انتظار است. این نوزادان همچنین با افزایش خطر ناهنجاری‌های مادرزادی مانند بیماری قلبی مادرزادی، کاردیومیوپاتی و ناهنجاری‌های CNS مواجه هستند.
مقدمه 
هیپوگلیسمی نوزادی یک مسئله متابولیک شایع در نوزادان است که بر توانایی آن‌ها برای حفظ سطح گلوکز لازم برای عملکرد مغز و رشد فیزیکی کلی تأثیر می‌گذارد. سطح گلوکز خون در این نوزادان در ساعات اولیه زندگی به طور قابل توجهی در نوسان است. تعیین دقیق سن برای تشخیص هیپوگلیسمی، که به عنوان سطح گلوکز خون زیر 46.8 میلی گرم در دسی لیتر تعریف می‌شود، بسیار مهم است. هیپوگلیسمی در این نوزادان معمولاً گذرا است و اغلب طی 24 تا 48 ساعت با تغذیه مناسب و در صورت لزوم با گلوکز وریدی برطرف می‌شود. تنها درصد کمی از نوزادان همچنان در سن دو روزگی دچار هیپوگلیسمی می‌شوند. پپتید C یک روش ارزشمند برای ارزیابی عملکرد سلول‌های بتا پانکراس است. این زنجیر آلفا و بتا پروانسولین را به هم متصل می‌کند و تا کردن صحیح انسولین و تشکیل پل دی سولفید را تسهیل می‌کند. در حالت ناشتا، افراد سالم غلظت پلاسمایی پپتید C از 0.9 تا 1.8 نانوگرم در میلی لیتر دارند، در حالی که سطوح بعد از غذا بین 3 تا 9 نانوگرم در میلی لیتر است.
بررسی‌های انجام شده 
در یکی از مطالعات انجام گرفته شده مشخص شد که در گروه هیپوگلیسمی، 17 نوزاد (68%) پسر، 8 نوزاد (32%) دختر، 18 نوزاد (72%) از طریق سزارین و 7 نوزاد (28%) از طریق زایمان طبیعی طبیعی (NVD) بودند. در گروه نورموگلیسمی، 13 نوزاد (52%) پسر، 12 نوزاد (48%) دختر، 16 نوزاد (64%) از طریق سزارین و 9 نوزاد (36%) از طریق NVD به دنیا آمدند. تفاوت معنی داری بین گروه‌ها مشاهده نشد. با توجه به سایر پارامترها، در گروه هیپوگلیسمی، میانگین سن حاملگی 71/1 ± 6/36 هفته، میانگین وزن هنگام تولد 53/0 ± 41/3 کیلوگرم، میانگین آپگار در دقیقه  98/0 ± 28/6، بود. همچنین از طرفی میانگین دما 14/0 ± 84/36 درجه سانتی گراد بود. در گروه نورموگلیسمی، میانگین سن حاملگی 2.48 ± 35.6 هفته، میانگین وزن هنگام تولد 0.7 ± 2.6 کیلوگرم، و میانگین دما 0.15 ± 36.83 درجه سانتیگراد بود. تفاوت معنی داری در سطح گلوکز خون بین دو گروه مشاهده شد زیرا سطح گلوکز خون در گروه هیپوگلیسمی کمتر بود. در حالی که بین هر دو گروه از نظر HB، لنفوسیت، نوتروفیل، HCT، TLC، پلاکت، بی ثباتی دما، آپنه، دیسترس تنفسی، بی حالی، اتساع شکم، تشنج و استفراغ تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. همچنین مشخص شد که تفاوت آماری بسیار معنی داری بین گروه‌ها در مورد پپتید C بندناف وجود دارد زیرا در گروه هیپوگلیسمی بالاتر بود. بین پپتید C بند ناف و سطح گلوکز خون در اوایل دوره پس از زایمان همبستگی منفی معنی‌داری وجود داشت. بین پپتید C بندناف و وزن هنگام تولد همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. 
پپتید C بندناف
در مطالعات انجام گرفته، حساسیت پپتید C بندناف در پیش بینی هیپوگلیسمی 90 درصد و ویژگی 88٪ بود. یافته‌های محققان نشان داد که گروه‌های هیپوگلیسمی و نرموگلیسمی تفاوت معنی داری در سن حاملگی در بدو تولد یا آپگار 1 دقیقه‌ای نشان ندادند. با این حال، تفاوت‌های قابل توجهی در مورد وزن هنگام تولد و آپگار 5 دقیقه‌ای بین دو گروه ظاهر شد. به طور مشابه، یافته‌های قابل مقایسه در سن حاملگی و آپگار 1 دقیقه‌ای بین گروه‌های هیپوگلیسمی و نرموگلیسمی، تفاوت قابل توجهی در وزن نوزاد یا امتیاز آپگار 5 دقیقه‌ای مشاهده نشد. علاوه بر این، یک مطالعه تفاوت معنی‌داری را در ویژگی‌های نوزاد بین گروه مورد و شاهد گزارش نکرد، در حالی که مطالعه دیگر تفاوت معنی‌داری را در سن حاملگی و امتیاز آپگار در دقیقه 1 و 5 بین گروه‌های هیپوگلیسمی و نرموگلیسمی مشاهده نکرد.
هیپوگلیسمی و نرموگلیسمی در نوزادان
مطالعه محققان تفاوت‌هایی را در دلایل پذیرش بین گروه‌های هیپوگلیسمی و نرموگلیسمی نشان داد، این نتایج مطابق با سایر مطالعات قبلی  است زیرا نتایج مشابهی را در مورد میزان پره اکلامپسی و PROM در گروه‌های هیپوگلیسمی و نرموگلیسمی نشان داد. در مطالعه جاری، تفاوت‌های قابل توجهی را در سطح گلوکز خون بین گروه‌های هیپوگلیسمی و نرموگلیسمی در مقاطع زمانی مختلف در 24 ساعت اول پس از تولد مشاهده شد که تفاوت‌های قابل توجهی در سرتاسر آن وجود داشت. مطالعه انجام شده در سال 2021 این یافته‌ها را تأیید کرد و نشان داد که هیپوگلیسمی در 3 ساعت اول زندگی به اوج خود رسیده است و در گروه هیپوگلیسمی در مقایسه با گروه نرموگلیسمی به طور قابل توجهی کمتر است. علاوه بر این، مطالعه دیگری به کاهش سریع گلوکز خون پس از تولد در هر دو گروه اشاره کرد، با سطوح به طور مداوم پایین‌تر در موارد در مقایسه با گروه شاهد، تفاوت‌های قابل‌توجهی را در زمان‌های مختلف تا 24 ساعت پس از تولد نشان داد و درصدهای متفاوتی از هیپوگلیسمی را گزارش کرد. 
پارامترهای بالینی در بندناف
در مطالعه جاری، تفاوت معنی‌داری در پارامترهای مختلف خون بین گروه‌های هیپوگلیسمی و نرموگلیسمیک از جمله هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد لکوسیت کل (TLC)، تعداد پلاکت‌ها به جز سطوح پپتید C بندناف مشاهده نشد که تفاوت معنی‌داری را نشان می‌دهد. مطالعه‌ای که توسط محققان انجام شد، با اشاره به تفاوت‌های قابل‌توجه در سطوح پپتید C بندناف بین این گروه‌ها، از یافته‌های جاری حمایت کرد، که نشان‌دهنده ارتباط بین پپتید C بالاتر و خطر هیپوگلیسمی در نوزادان مادران دیابتی (IDMs) است. علاوه بر این، تفاوت‌های قابل توجهی در سطوح هماتوکریت و پپتید C بندناف گزارش شد که نشان دهنده سطوح بالاتر در گروه هیپوگلیسمی است که بیشتر از ارتباط بین این پارامترها و خطر هیپوگلیسمی در IDM ها حمایت می‌کند. دو مطالعه روندهای مشابهی را برجسته کردند، با IDM های هیپوگلیسمی که سطوح پپتید C بند ناف به طور قابل توجهی بالاتر از موارد نرموگلیسمی را نشان دادند، که نشان دهنده ارتباط بالقوه بین افزایش پپتید C و خطر هیپوگلیسمی است. این را می‌توان با این توضیح داد که پپتید C در غلظت‌های هم مولار با انسولین از سلول‌های بتا ترشح می‌شود. این یک معیار معتبر برای ترشح انسولین به ویژه پس از چالش با گلوکاگون یا یک وعده غذایی مخلوط است. پپتید C در تشخیص افتراقی هیپرانسولینمی- هیپوگلیسمی بسیار مفید است همچنین، این را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که پپتید C، که نشان دهنده تولید انسولین است، به طور مستقیم با درجه دیابت مادر ارتباط دارد و با مشکلات نوزاد در ارتباط است. 
نتایج کلی نشان داد که بین پپتید C بندناف و سطح گلوکز خون در اوایل دوره پس از زایمان همبستگی منفی معنی‌داری وجود دارد. بین پپتید C بند ناف و وزن هنگام تولد همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. این یافته با سایر مطالعاتی که گزارش می‌دهند سطح پپتید C بند ناف با غلظت BG در اوایل دوره پس از تولد رابطه معکوس دارد، قابل مقایسه است. علاوه بر این، افزایش سطح پپتید C UC ممکن است با ماکروزومی نوزاد مرتبط باشد. ارتباط بین سطح پپتید C بند ناف و هیپوگلیسمی نوزادی در نوزادان مادر دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه نشان داد که افزایش سطح پپتید C خون بند ناف در نوزادان مادر دیابتی به طور قابل توجهی با هیپوگلیسمی و افزایش وزن هنگام تولد مرتبط است. بنابراین، تخمین به موقع مقادیر پپتید C خون بندناف می‌تواند افت قند خون نوزادان را قبل از شروع علائم پیش بینی کرده و از آن جلوگیری کند.
پایان مطلب/